İsyan Ediyorum!...
Ecz. Özlem Demir
Evet , evet isyan ediyorum!...
Bunca öğrenimin, okumanın, emeğin, birikimin, yatırımın sonu böyle olmamalı. İnsan hayatı bunca ucuz olmamalı.
Kimse, '' küçükler dağılsın , büyükler kalsın, büyük büyük yesin, küçük taş kökü yesin '' diyemez.
Kimse bana, ''büyük sermaye küçük sermayeyi yutuyor, dünya globalleşiyor, ...'' gibi şeyler söyleyerek, olan-biteni mazur göstermeye çalışmasın. Kimse, insanların hayatı ile ''matrix'' gibi basit görerek oynamamalı.
''İnsan bir aç kalmaya görsün, ....'' der bir atasözü.
Çember büyüyor.
İnsan olma hakkımız, meslek haklarımız, toplumsal yaşama haklarımız, sosyal devlet olabilme, dünya insanı olabilme...
Hepsi için bitmez-tükenmez bir çaba harcıyoruz...
Ve nelerle uğraşıyoruz?
Yok o teşhisle bu ilaç ödenmez, rapor kodu ona uymaz, sut la ödenebilir, tut la ödenmeyebilir, maaştan kesilirse ödenir, ne kadar kesileceğinin kimse hesabını bilemez, sistem çalışmayabilir, elindeki avucundaki varlığın değersizleşir, mesleki adaptasyonun bozulur, iç huzurun kaçar...
Mutsuzluk bulaşıcıdır, sarar çevrenizi...
Halbuki, ''Mutlu hissetmektir, insanı insan eden. ''
Ve daha nelerle uğraşıyoruz?...
Ülkede, nedeni ve nasılı pek açık olduğu halde onca insanımız öldürülürken, tezkere oylanırken, iktidarı elinde bulunduranlar ''çelik-çomak'' oynar gibi birde referandum diyorlar!
Şairin dediği gibi;
'' Ey hayat sen şavkı sularda bir dolunaysın,
aslında yokum ben bu oyunda
ömrüm beni yok saysın! ''
