"Ölüm" bir defa daha kendini hatırlattı.
"Ben buradayım" dedi.
Yine canımızı fena yaktı.
***
Tam bir örgüt adamıydı.
Sessiz ve sitemsiz karınca gibi çalışırdı.
Çok incelikliydi.
Muzipti.
***
Üç- beş gün öncesiydi...
Telefonla aradı, "Ne yapıyorsun? İyi misin?" dedi.
"İyiyim. Çok sağol. Sen nasılsın abi?" dedim.
"Ne yapayım... Dünyanın çivisi çıktı, küçükler aramayınca, büyükler arar oldu..." dedi.
Utandım... Özür üstüne özür diledim.
***
Geceyarıları biten toplantılar sonrasında; "Bir bira içmiyor muyuz?" derdi.
"Geç olmadı mı abi?" dediğimizde...
"Hay sizin gençliğinize..." derdi. "Beni mi kıracaksınız..." diye de eklerdi.
Mümkün mü?
O bira içilirdi.
***
Son günlerde memlekette olan bitene çok sıkılıyordu.
"Üzülüyorum yahu... Çok üzülüyorum..." diyordu.
Bir de meslekte olan bitene...
Çok sıkılıyordu.
Dayanamadı sonunda yüreciği…
Durdu.
***
Yıllar süren dostluğumuzda bir tek ölümüyle üzdü.
Bir tek ölümüyle...
İyiydi.
İnsandı.
Adamdı.
Dosttu.
Helal olsun!
Güle güle git Hamdi abi...
Eczacı Hamdi Arı güle güle...
Işıklar, çiçekler yatağın döşeğin olsun.
İLETİŞİM
h.gencosmanoglu@eczacininsesi.com
0533 218 16 80
Fax: 0216 574 72 69
Cosmos Kaos’a Karşı 
