Eczacı kooperatiflerimiz ve eczacının meslek örgütleri ilkesel birliktelik, örgütsel bağımsızlık prensibi ile faaliyetlerini sürdürürken, son süreçte bu örgütlerimizin alabildiğine bağımsız hareket ettiğini ancak aralarında ilkesel birlikteliğin de giderek azaldığını üzülerek gözlemliyorum.
Eczacı kooperatifleri eczacının ekonomik örgütleri olarak eczanelerimizi ayakta tutmaya çalışan ekonomik (satış ve pazarlama) temelli projeler sunmaya hazırlanırken, meslek örgütlerinden bağımsız bir şekilde hareket etmesi meslek politikası oluşmamış bir konuda uygulanamaz girişimler olarak gözükmektedir. Öncelikle bu projeleri hayata geçirebileceğimiz meslek siyasetini oluşturmak gerekiyor.
Ancak bu iki örgütün her geçen gün ilkesel olarak birbirinden uzaklaşması eczacılığa ve eczanelerimize zarar veriyor. Bu şekilde devam edilirse çok daha sıkıntılı günlere gebe kaldığımızı ve ayrışmalar yaşayacağımızı hatırlatmak isterim.
Kooperatiflerin eczanelerde sunulan hizmetlerde farklılaşma ve iyileştirme yapma çabalarına karşı, bu alanda meslek politikası oluşturulmadığı için yapılan girişimler altı boş ve uygulanabilir olmaktan uzakta kalmaktadır.
Pazarlama ve satış eğitimleri ile perakendeci eczaneler meydana getirmekten başka sonucu olmayan bu girişimlerin meslek örgütleri ile birlikte bir plan ve program çerçevesinde uygulamaya geçirilmesi gerekir.
Meslek örgütlerimizin bir an evvel iyi eczacılık uygulamalarını hayata geçirmek üzere kooperatiflerimiz ile birlikte bir program oluşturması gerekir.
İlaçta düşen karlılık ve fiyat baskısı eczanelerimizi başka alanlara doğru evrimleştirmeye zorlamaktadır. Ancak piyasa koşullarının hakim olduğu diğer alanda eczacılık mesleğine ve eczacılık eğitimimize uygun çözümler üretmek zorundayız. Bu da ancak meslek örgütlerimizin çerçevesini çizdiği bir şekilde olmalıdır.
Eczacılık mesleğinin tüm bileşenleri; başta eczacılık fakültelerimiz ve akademik çevreler olmak üzere, ecza kooperatiflerimiz ve eczacı odalarımız, Türk Eczacıları Birliği çatısı altında değişen ve gelişen yeni eczacılık anlayışına yön verecek, bu değişimi doğru yönlendirecek, eczacılık eğitimine ve mesleğine uygun bir çizgide ve halk sağlığına katkı verecek ve ülkemiz toplumunun şartlarına ve çıkarlarına uygun bir şekilde yönetmelidir.
Eczacının önceliği ilaçtır. Ancak ilaç dışındaki ürünlerden de vaz geçemez.
Saygılarımla.
