Türk sinemasının büyük ustası Ö. Lütfi Akad dün yaşama veda etti. Yılmaz Güney’den Türkan Şoray’a, Hülya Koçyiğit’ten Ayhan Işık’a kadar birçok yıldızın usta olarak değerlendirdiği Akad 95 yaşında aramızdan ayrıldı. Belgeseller çeken ve senaryo yazarlığı yapan Akad’ın, 100’ü aşkın filmi bulunuyor
Akad için ilk olarak, 20 yılı aşkın süre öğretim üyeliği yaptığı Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi (MSGSÜ) Sinema Televizyon Bölümü’nde yarın saat 13.00’te tören düzenlenecek. Törenin ardından ikindi vakti Levent Camisi’nde gerçekleştirilecek cenaze töreninin ardından Akad’ın naaşı, Ulus Mezarlığı’nda toprağa verilecek.
Akad, daha ilk yapıtlarıyla, Türk sinemasında “tiyatrocular dönemi”ni izleyen ve o dönemin özelliklerini sürdüren geçiş dönemini sona erdirerek “sinemacılar dönemi”nin başlamasını sağlamıştı. 1960’ların ortalarında gerçekleştirdiği yeni bir atılımla, özellikle de Yılmaz Güney’le giriştiği ortak çalışmalarla, onun çizgisini geliştirerek sürdüren Güney’in başlatacağı yeni dönemin de hazırlayıcısı olmuştu. Konulara gerçekçi yaklaşım, gerçek insan tipleri ve davranışları, sinemanın kendine özgü dili Türk sinemasına onunla girmişti.
1916’da İstanbul’da doğan, Galatasaray Lisesi’nde ve İstanbul Yüksek İktisat ve Ticaret Okulu Maliye Bölümü’nde öğrenim gören Ömer Lütfi Akad, çeşitli dergilerde sinema ve tiyatro üstüne yazılar yayımladı.
1948 yılında ilk filmi, Vurun Kahpeye’yi yönetti. Bu film dönemin hasılat rekorlarını kırdı. 1952 yılında gerçek bir olaydan esinlenerek yapılan ve Ayhan Işık’ı üne kavuşturan film, Kanun Namına Akad’ın baş yapıtlarından biri oldu. Bu filmle birlikte "polisiye türdeki kent filmleri" furyasını başlattı. 1955 yılında Yaşar Kemal’in senaryosunu yazdığı, Beyaz Mendil’le ikinci büyük çıkışını yaptı. Attila İlhan’ın senaryosunu yazdığı, Yalnızlar Rıhtımı (1959) o dönem büyük tartışmalara yol açtı. Yılmaz Güney’le 1967 yılında birlikte yaptığı, Hudutların Kanunu Akad sinemasının dönüm noktasıdır. Bu filmden sonra Türk sinema tarihinin en önemli üçlemesi olan, Gelin, Düğün ve Diyet ile; Türkiye’de iç göç sorununu ele alan filmler yaptı. 1964 ve 1974 yılları arasında 10’a yakın belgesel ve TV filmleri çekti.
ÖDÜLLERİ
1967 Antalya Altın Portakal Film Festivali, En İyi 2. Dram Filmi Ödülü, ’Hudutların Kanunu’
1968 Antalya Altın Portakal Film Festivali, En İyi 2. Film Ödülü, ’Vesikalı Yarim’
1974 Antalya Altın Portakal Film Festivali, En İyi Yönetmen, ’Düğün’