6197 sayılı “Eczacılar Ve Eczaneler Hakkındaki Kanun” yıllardır meslek kamuoyumuzun gündeminde.
Değişti, değişiyor…
Güncellendi, güncelleniyor derken, bugünlere geldik.
Şimdilerde, yeniden çok sıcak bir biçimde gündemde olduğunu biliyoruz.
Çok yakın bir gelecekte, bir ay içinde, meclise ineceği duyumlarını alıyoruz…
Bizim için, yapılması talep edilen değişikliklerin en önemlisi dengeli, planlı bir eczane dağılımını sağlayacak yasal düzenlemelerin yapılması.
Başka can alıcı bir şey yok…
Öyle sorunlar yaşıyoruz ki, bugün için 6197 sayılı yasada değişiklik yapılmasının önceliği kalmadı.
Bu çok açık…
***
Diğer yandan, artık çok net olarak biliyoruz ki; hükümet yasama faaliyetinde taktiksel bir şey yapıyor…
Bir konu hakkında son derece “iyi” görünen bir yasa teklifi hazırlanıp, sunuluyor.
Yasa çıktığında, sonuca bakıyorsunuz, amaçladıkları şeyi bir-iki cümle ile yasanın içine “sokuşturuvermişler”…
Korkarım, bizim başımıza da aynı durum gelecek…
Hükümet üzerinde etkisi olduğu açıkça bilinen büyük sermaye çevrelerinin ilaç pazarı ve “eczane sahipliği” üzerine hevesleri olduğunu hepimiz bilmiyor muyuz?...
Biliyoruz…
Peki, o zaman ne diye bu büyük riske giriyoruz?...
Üstelik, taleplerimizin hiçbir önceliği de kalmamışken…
Bugün için eczane eczacılığının en büyük sorunu karlılığının minimize edilmiş olması ve mevcut hak gasplarıdır.
Ekonomik sorun had safhadadır…
Çaba mevcut sorunlar üzerinde, bu yönde yoğunlaştırılmalıdır.
Bu tabloda doğru ve akılcı olan “YASAMA DOKUNMA” sloganını yaygınlaştırmaktır.
Sonuç olarak, diyoruz ki;
“ - 6197’yi Meclis’e indirtmeyin… Yasada ki değişiklik tekliflerimizi geri çekin…”
