Siz Hiç Mayıs Ayında Kuruyan Gül Gördünüz mü?
Deniz Gezmiş, Yusuf Arslan, Hüseyin İnan tam 34 yıl önce 6 Mayıs 1972 sabahında asılarak öldürüldüler.
Hep düşünürüm.Bu ülke bunun için mi bir türlü huzur bulamıyor diye.
Kendi evlatlarını asan, vuran, yakan, zindanlarda çürüten bu ülke.
Bunun için mi?...
Lanetlendik mi?
Ya da bu anaların bedduası mıdır?
.....
Dikip, sulayarak, bir derviş sabrı ile büyüttüğünüz hanımeli çiçeğinin o masum ve şımarık güzelliği sevginizdir.
O, sizin kutsalınızdır.
Emeğinizdir.
Ve,
“En büyük emek insanın kendisi
kolay mı kan uykularda ninniler söylemesi”
.....
Sabahın o benzersiz ilk ışıklarını başı dik bir biçimde görebilmek ve sahiplenebilmek için o karadan daha kara gecelere baş koymak gerekir.
O zalim, o namussuz, o kalleş, o pusu dolu gecelere...
Bir mayıs sabahında savunmasız bir gül gibi soldurulacağını bile bile...
.....
Deniz, Yusuf, Hüseyin, diğerleri...
Her zaman yüreğimizin bir köşesinde yasınızı tutuyoruz.
Size yanıyor, ağlıyoruz.
Bunun için her zaman, bir yanımız çiçek bahçesi, bir yanımız hüzünlü ve tutsak.
“Karşıyakanın üç gülü
Yürek dalıma gömülü
Karşıyakanın üç gülü
Tüm kan çiçekleriyle
Göz pınarıma gömülü”
Siz hiç mayıs ayında kuruyan gül gördünüz mü?
Görmüş olmalısınız.
Bu ülkede çokça yetişiyor.
