Neden Her Şey Kötüye Gidiyor?
Bütün insanları dostun bil, kardeşin bil kızım
Sevincin ürünüdür insan, nefretin değil
Zulmün önünde dimdik tut onurunu
Sevginin önünde eğil kızım..
Ataol Behramoğlu
Neden her şey kötüye gidiyor?
Çünkü biz korkuyoruz...
Yaşamımızı ve umutlarımızı “korkuyla” değiştik.
Artık düşüncelerimiz korkunun hükümranlığına tutsak düşmüş…
Devletten, hükümetten, savcıdan, hakimden, askerden, polisten korkuyoruz.
Sağlık Bakanlığı’ndan, Maliye Bakanlığı’ndan, SGK’ dan hatta kendi meslek örgütlerimizden bile…
Yaşamımız ne denli küçüldü!
Ne denli ağırlaştı!..
Depremden, rüzgardan, sudan, selden, sıcaktan, soğuktan, zamlardan, gripten, trafikten, yediklerimizden, içtiklerimizden…
Acıdan, ağlamaktan…
Okumaktan, gözlemekten, konuşmaktan, öğrenmekten, bilmekten, değişmekten…
Düşünce sahibi olmaktan ve bunu duyurmaktan… Korkuyoruz.
En berbatı “insandan” korkar olduk.
***
İyi kötü kendimize ait bir dünyamız, bir düzenimiz var, o düzenin bozulmasından nasıl da korkuyoruz.
Oysa o dünyanın içinde yalnız ve biçareyiz…
En büyük korkularımızdan biri “kıpırdamak”…
Emek harcamak…
Birilerinin bizim adımıza yaptığı “bir şeyler” ne çok işimize geliyor. Ama doğru, ama yanlış… Hiç fark etmiyor.
***
Değişimin bedeline katlanabilmek düşüncesi çok uzağımızda… Aklımızın ucundan bile geçmiyor…
En kolayı “böyle gelmiş, böyle gider” i kabullenmek.
Bırakın bedel ödemeyi, bedel ödemeyi göze alanlardan korkuyoruz.
Oysa bedeline katlanmadan iyilikler gelmiyor…
Ya da bedelini ödemediğin şey senin olmuyor!..
Boş yere bekliyorsun!
***
Her şey kötüye gidiyor…
Çünkü biz, bizim olana sahip çıkmıyoruz…
Çünkü, biz korkuyoruz…
