Hep Aynı Şey… Yorulduk Artık!..
27 Şubat’ ta Eczacının Sesi Meclisi meslektaşlarımıza şu önerileri yapmış:
“1) İlaç alımlarının ve stokların olabildiğince minimize edilmesi,
2) Vadesi 90 günün altında olan ilaçları olabildiğince rafta saklamamak,
3) Eşdeğer olan ilaç guruplarında, gerek vade, gerekse M.F. olarak eczane ekonomisine yararlılığı olan ilaçları seçmek,
4) Eczacıyı zarara uğratan (iskonto, fiyat oynaması vb.) ya da SGK' nın ilaç ödeme zamanından daha geri vadelerle ilacını satan firmaların temsilcilerine tepkimizi yansıtmak ve ziyaretlerini kabul etmemek.”
İstanbul Eczacı Odası, 4 Mayıs’ta, iki ay sonra, meslektaşlarımıza aşağıdaki önerileri yaptı:
Tıpkısının aynısı değil mi?..
Şunu demiyorum:
“ Biz demiştik…”
Şunu diyorum:
“Keşke, o zaman İstanbul Eczacı Odası, yaptığımız önerileri sahiplense, “Bu arkadaşlarımız doğru söylüyor” deseydi… İstanbul çapında büyük, yaygın eczacı toplantıları gerçekleştirse ve sahiden de bu önerilerin hayata geçmesi için çabalasaydı…”
İçtenlikle…
İnanarak…
İnandırarak…
***
Hep aynı şeyi yapıyorlar…
Biz söylüyoruz…
Onlar aynı şeyi aylar sonra…
İş işten geçtikten sonra söylüyor…
İskontolar meselesi…
Protokol meselesi…
İlaç Takip Sistemi…
Eczane dışı ilaç satışı…
Hep böyle… Hep böyle…
Arşivler duruyor… Açık ve “makul” tanık olarak…
Her zaman doğruyu, olması, yapılması gerekeni işaret ettik…
Yok… Yok…
Olmuyor…
“Mayıs ayı sendromuyla” ilgili aylardır uyarıyoruz… Ne bir ses geldi ne de nefes…
***
Üretmekten, çabalamaktan, mücadeleden değil, bu adamları itelemeye çalışmaktan yorulduk artık!..
***
Eczaneler rezalet durumda…
Öyle ki; yöneticilerimiz İlaç Dağıtım Kanalları’ na rica minnet “bizi 15 gün idare edin” deme ve söz alma derdinde…
Onlar da bu sözü vermişler:
“SGK parası gelinceye kadar size dokunmayacağız…”
İstanbul Eczacı Odası’ nın açıklamasının içinde böyle yazıyor…
Ne haldeyiz!..
Bunun adı mücadele midir? Yoksa yakarış mı?..
Yazık!..
