Uzman eczacılık uygulaması ve mevzuatta gelişmeler

Uzman eczacılığı düzenleyen 6566 sayılı yasa 14.11.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayınlandı ve ortaya eczacılık mesleğinin yeni bir kolu çıktı.

Ancak üzerinde çalışılmasına karşın henüz uzman eczacılık sınavı yapılamadı ve eğitimi başlamadı.

Yasanın eksik yönleri, son dönem çıkan ilaç ve eczacılık mevzuatını aratmayacak görünüyor. Uygulama ortaya çıktığında bu durumun daha çok netleşeceğini de belirtmek gerekiyor. Buna göre iki alanda; klinik eczacılık ve fitofarmasi dallarında uzman eczacı olunabilecek. Ancak görünen o ki, işin esası “klinik eczacılık” üzerinden yürüyecek.

Hastanelerde “zorunlu klinik eczacılık” uygulamasından bu anlaşılıyor. 2023’te başlayacak ve belki de başlayıncaya kadar çok sular akacak olan zorunlu klinik eczacı uygulaması, handiyse şimdiden daralan eczacı istihdamının kesin çözümü olarak sunuldu bile…

Ne yazık ki “klinik eczacılık”, belki de yanlış adlandırma ya da kavramsallaştırma nedeniyle gerek yasayı çıkaranlar, gerek kamuoyu, hatta yaptıkları açıklamaya bakılırsa Türk Tabipler Birliği tarafından bile yanlış anlaşılmış durumda.

6566 sayılı yasada, “Yatak sayısı 100 ila 300 olan hastanelerde bir, 300’ün üzerindeki her 200 yatak için ilave bir uzman klinik eczacı istihdam edilir.” şeklindeki zorunlu çalıştırmayı düzenleyen fıkra, klinik eczacılık “sadece klinikte/hastanede çalışacak eczacı” algısı yaratmıştır. Bu adlandırma hızla galat-ı meşhur olma yolunda ilerlemektedir. Oysa klinik eczalığı, basit bir tanımlamayla, hasta bakım hizmetini içeren hasta odaklı eczacılık olarak belirtebiliriz.

Gelelim uzman eczacılık uygulamasındaki gelişmelere…

Yasaya göre uzmanlık dallarının müfredatı ile uygulamasını belirleyecek olan “Eczacılıkta Uzmanlık Kurulu (EUK)” kurulmuş ve ilk toplantısını 29.04.2015 tarihinde yapmıştı. Nisan 2016’da Kurul, “Klinik Eczacılık Uzmanlık Eğitim Müfredatı”nı kabul ederek uygulamayı somuta indirgedi.

Bu arada, uzman eczacılık yasasından 2 yıl sonra 21.10.2016 tarihinde de “Eczacılıkta Uzmanlık Eğitimi Yönetmeliği” çıkarıldı.

Yönetmelik’le; eczacılıkta uzmanlık eğitiminin işleyişindeki ayrıntılar, Eczacılıkta Uzmanlık Giriş Sınavı(EUS), uzmanlık belgelerinin verilmesi ve Eczacılık Uzmanlık Kurulunun çalışma usul ve esasları belirlenmeye çalışılmıştır.

Ayrıca uzmanlık eğitimi akademik komisyonunun oluşumu, eğitim programı, uzmanlık öğrencisinin nitelikleri, eğitim sırasında yapabilecekleri ya da yapamayacakları işler, eğitimin içeriği, şekli, süresi, bitirme prosedürü ayrıntılı olarak belirtilmiştir.

Kuşkusuz eczacılıkta uzmanlık giriş sınavı ve eğitiminde, TUS ve DUS gibi uzun yıllardır süren uygulamalardan yararlanıldı. Yararlanılması da gerekiyordu. Ancak bu süreçte, eczacılık mesleğinin öznel yapısı ve eczacının yetişme sürecindeki farklılıklar gözden ırak tutulmamalı.

Yönetmelik ya da alt mevzuat çıkarmadaki rahatlık ve genişlik; umarız, uzman eczacılık eğitiminin içeriği ve biçiminde yaşanmaz ve ortaya son zamanlarda “hah işte nihayet tamam” diyebileceğimiz bir uygulama çıkar.

Umarız…

 

https://twitter.com/_FevziCakmak_

f.cakmak@eczacininsesi.com



Dosya

Özgür Köşe

Dünyada Eczacılık

Sektörel Bakış

Çepeçevre

Kültür Sanat