Gerçek şu ki, 2018 yılını iyi yaşamadık.
Endişeyle uyandığımız, güvende hissetmediğimiz günler yaşadık.
Ve devam ediyor o “güvensiz günler”…
“Gelecek nasıl gelecek?” sorusu hepimiz için çok ağır…
Öylece asılı duruyor.
***
Evde bu yazıyı yazarken TV ye kayıyor aklım ve gözlerim…
Sokak röportajları yapıyorlar.
Soru şu:
“2019’ dan ne istiyorsunuz?”
Sıralıyor insanlarımız yaşadıklarını, isteklerini, daha çok sorunlarını…
Sokak satıcısı, orta yaşlı, yüzü soğuktan kızarmış bir kadının yanıtı çok kısa oldu:
“- Aşk istiyorum!”
Onca dert sıralayanın içinden bir kadın çıktı “aşk istiyorum” dedi, ne güzel!
***
2019’ da daha çok sahip çıkmalı “bizim” dediğimiz her şeye…
En önce insana, insana ait her şeye.
Karamsarlık, kötümserlik insana ait değil, en azından ben buna inanıyorum.
İnsan dediğin umutla güzelleşiyor.
İnsan, “içindeki çocukla, ona sarılarak” geleceğe yürüyebiliyor.
Hani şarkıda söyleniyor ya:
“İçindeki çocuğa sarıl
Sana insanı anlatır”
İşte öyle.
İçinizdeki çocuğa sarıldığınız…
Ellerinizin sevdiklerinizin ellerini tuttuğu…
Gülerek uyandığınız umutlu günlerle…
Bir yıl diliyorum herkese, bütün dostlara.
2019’ da…
Sevgide…
Umutta…
Özgürlükte, buluşalım.
Ha, bir de sokak hayvanlarını, can dostlarımızı yeni yılda da unutmayalım lütfen.
Ülkemizin, mesleğimizin yolu, yolumuz açık olsun!
Mutlu yıllar!
İLETİŞİM İÇİN:
https://www.facebook.com/HakanGencosmanoglu
h.gencosmanoglu@eczacininsesi.com
gencosmanogluhakan@gmail.com
