“YAZMASAM ÖLECEKTİM”... SAİT FAİK ABASIYANIK
SAİT FAİK ABASIYANIK’IN 52. ÖLÜM YILDÖNÜMÜ...
Sait Faik Abasıyanık, 18 Kasım 1906’da Adapazarı’nda doğdu. Kurtuluş savaşı sonrası ailesiyle birlikte İstanbul’a yerleşti. Ortaöğreniminin bir bölümünü İstanbul Erkek Lisesinde, bir bölümünü Bursa Lisesinde tamamladı (1925-1928). Yüksek öğrenim için girdiği İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türkoloji Bölümünde iki yıl okudu. Daha sonra babasının isteği ile, iktisat öğrenimi için İsviçre’ye gitti. Lozanda bir süre kalıp Fransa’ya geçti. Babası ısrar ile onun tüccar olmasını istiyordu. O ise sevdiği iş, yazarlık yapmaya niyetliydi. Baba zorlaması ile ticarete atıldı ise de başarılı olamadı. İlk yazısı “Uçurtmalar” 1929’da Milliyette çıktı. 1934’den itibaren Varlık’ta yayımlanan öyküleriyle tanındı. İlk dönem öykülerini Semaver (1936), Sarnıç (1939) ve Şahmerdan (1940) adlı kitaplarında topladı. Kitaplarını 1948’den sonra daha sık aralıklarla yayımladı ve Lüzumsuz Adam (1948), Mahalle Kavgası (1950), Havada Bulut (1951), Kumpanya (1951), Havuz Başı (1952), Son Kuşlar (1952), Alemdağ’da Var Bir Yılan (1954), Az Şekerli (1954), Tüneldeki Çocuk (1955) adlı öykü kitaplarının yanı sıra, ardından Medar-ı Maişet Motoru (1954), Kayıp Aranıyor (1953) romanları, Mahkeme Kapısı (1956) adlı röortaj kitaplarını yazdı.
1953’te Amerikada’ki Mark Twain Derneği, çağdaş edebiyata yaptığı hizmetler nedeniyle onur üyeliği verdi.
11 Mayıs 1954’de aramızdan ayrıldı, 12 Mayıs 1954’de Zincirlikuyu mezarlığında toprağa verildi.
