Evimin sokağında bulunan bakkal dükkânı geçen gün kapandı. Her sabah gazetemi, ekmeğimi, günlük sütümü, peynirimi, yumurtamı aldığım ama en önemlisi ayaküstü iki çift laf ettiğim, günün ilk haberlerini duyduğum bakkal dükkânının sahibi İbrahim amca artık yok.

 

O küçük bakkal dükkânı acıların, üzüntülerin, sevinçlerin paylaşıldığı sokağın sosyal iletişim merkezi gibiydi.

 

Çevre cadde ve sokaklarda açılan -bazıları kapanan- büyük market ve süper marketlere karşın o küçük bakkal dükkânı içerdiği sosyal olgusu ile geçen güne dek dimdik ayakta durdu. Ama gerek yaşlılık, gerekse ekonomik sıkıntılar, sonunda kapısına kilidi astırdı.

 

Genel olarak eczanelerimize baktığımızda içerdiği sosyal olgunun gitgide azaldığını, hatta bitmekte olduğu açık açık görmekteyiz. Sattığımız ana kalem olan ilaç olmazsa olmaz sosyal bir ürün olmaktan çıkarılıp, ticari bir meta haline getirilmekte.

 

Eczaneler artık ya reçete yazılan sağlık kuruluşlarının etrafına dip dibe ya da büyük alış veriş merkezlerinde açılmakta. Alış veriş merkezlerinde açılan eczaneler gitgide marketleşmekte, sağlık kuruluşlarının etrafında yer alan eczanelerin eczacıları da çalışmayan provizyon sistemlerinden ve oluşan bürokrasi yoğunluğundan kafalarını kaldırabilip hasta ya da hasta yakınına bir “nasılsın” bile diyememekte.

 

Mevcut iktidar ilacı ve halk sağlığını kendince bir oyun masasına dönüştürdü. “Sağlıkta dönüşüm programı” adı altında ilaç ticari bir meta olmaya başladı, sağlık hizmeti ticarileştirildi. Meslek hakkı olmayan bir ortamda ilaç üzerinde değişik kar oranları, bizlerle hiç ilgisi olmadığı halde bizlerin üzerinden ve bizlerin emeğinden çalınarak alınan kamu kurum ıskontoları, eczaneler arasında gitgide açılan ciro makası, mecliste kabul edilen ilaç reklâmının yapılabilirliği ile arttırılmaya çalışılan ilaç tüketimi ve ülke başbakanının ağzından çıkan “ilaçları marketlerde sattırırız” lafı. Her biri başlı başına bir abukluk.

 

Gitgide bir kısır döngünün içine sürükleniyoruz. Eczanelerin sosyal bir mekân, ilacın ise olmazsa olmaz sosyal bir ürün olduğunu, eczacısız ilaç hizmetinin verilemeyeceğini savunamaz isek çok daha acı sonuçlar doğuracak tecrübeler yaşayabiliriz.

 

Bakkalı olmayan bir sokak gözüme çok boş görünüyor.

 

 

İLETİŞİM

e.ciftci@eczacininsesi.com
Tel : 0212 5474746

 



Dosya

Özgür Köşe

Dünyada Eczacılık

Sektörel Bakış

Çepeçevre

Kültür Sanat