altKlinik Araştırmalar Hakkında Yönetmelik 23.12.2008 tarih ve 23.12.2008 gün ve 27089 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.

Türk Tabipleri Birliği, sözkonusu Yönetmeliğin başta Etik Kurul ve Klinik Araştırma Danışma Kurulu’nun bağımsızlığını ortadan kaldıran ve bu kurulları işlevleri sınırlı yapılara dönüştüren düzenlemeleri ile klinik araştırma yapılacak yerler ve gönüllü haklarının korunması konusunda hukuka aykırılık içeren bazı maddelerinin iptali istemiyle dava açmıştır.

Yürütmeyi Durdurma ve Duruşma istemlidir

 

DANIŞTAY  (   )  DAİRESİ BAŞKANLIĞI’NA

 

DAVACI                              : Türk Tabipleri Birliği Merkez Konseyi Başkanlığı

                                            Gazi Mustafa Kemal Bulvarı Şehit Daniş Tunalıgil Sokak No:2 Kat:4

                                            Maltepe/Ankara

VEKİLİ                                :Av. L. Verda Ersoy – Av. Mustafa Güler

                                           Aynı adreste

DAVALI                               : Sağlık Bakanlığı – Ankara

D. KONUSU                        : Davalı idare tarafından, 23.12.2008 gün ve 27089 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe konulan, Klinik Araştırmalar Hakkında Yönetmeliğin aşağıda belirttiğimiz hükümlerinin yürütmesinin durdurulması ve iptali ile incelemenin duruşmalı olarak yapılması istemidir.

YAYIM TARİHİ                   : 23.12.2008

 

AÇIKLAMALAR                 :

 

23.12.2008 gün ve 27089 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Klinik Araştırmalar Yönetmeliğinde, gözlemsel çalışmalar, insani amaçlı ilaca erken erişim programları ve ilaç dışı standart tedavi uygulamaları dışındaki, insanlar üzerinde yapılacak her türlü klinik araştırma, biyoyararlanım ve biyoeşdeğerlik çalışmaları ile tedavi amaçlı denemelerin ne şekilde yapılabileceği düzenlenmiştir.

 

Yönetmeliğin 3. maddesinde bu Yönetmeliğin, Avrupa Birliği’nin ilaçlar ile ilgili mevzuatına uyum sağlanması amacıyla İyi Klinik Uygulamaları hakkındaki 2001/20/EC ve 2005/28/EC sayılı direktiflere paralel olarak hazırlandığı belirtilmiştir. 2005/28/EC sayılı Komisyon Direktifi’nin 2. Bölümünün I. Kısmının 3. maddesi uyarınca, Klinik Araştırmaların Dünya Tabipleri Birliği Helsinki Bildirgesi’ne uygun olarak gerçekleştirilmesi gerekmektedir. Ancak davaya konu Yönetmeliğin kimi hükümlerinde bu uluslararası belgeler ile İnsan Hakları ve Biyotıp Sözleşmesi’ne aykırı hükümlere yer verilmiş, etik ve danışma kurullarının yapılandırılması, gönüllülerin haklarının ve sağlıklarının korunması konusunda hukuka aykırı düzenlemelere gidilmiştir.

 

Türk Tabipleri Birliği 6023 sayılı Yasa ile kurulmuş kamu kurumu niteliğinde meslek kuruluşudur. Anılan Yasa’nın 1. maddesinde, tabipliğin kamu ve kişi yararına uygulanıp geliştirilmesini sağlamak ve meslek mensuplarının hak ve yararlarını korumak amacıyla kurulduğu; 4. maddesinde de halkın sağlığını korumaya yönelik görev verildiği belirtilmiş olan Türk Tabipleri Birliği tarafından, Klinik Araştırmalar Hakkında Yönetmeliğin bazı maddelerinin iptali talep edilmektedir.

 

Aşağıda iptali istenen maddelerin hukuka aykırılık nedenleri, bağlantılı hükümler bir arada ele alınarak tartışılacaktır.

 

İPTALİ İSTENEN MADDELER ve HUKUKA AYKIRILIK NEDENLERİ  

 

1.       Yönetmeliğin “Gönüllülerin korunmasıyla ilgili genel esaslar”ın düzenlendiği 5. maddesi yönünden:

 

Klinik araştırmalarda en önemli husus, gönüllünün korunmasıdır. İnsan gönüllüler üzerinde klinik çalışma yapılabilmesinin ön koşulu, “insanlar üzerindeki araştırmayla karşılaştırılabilir etkinlikte başka bir seçeneğin bulunmaması”dır. Diğer tüm koşullar olsa bile, başka seçeneklerin varlığı halinde insanlar üzerinde klinik araştırma yapılamaz. Bu koşul, 03.12.2003 tarih ve 5013 sayılı Yasayla onaylanması uygun bulunan İnsan Hakları ve Biyotıp Sözleşmesi’nin 16. maddesinde açıkça belirtilmiştir. İptali istenen Yönetmelik maddesinde, gönüllüler üzerinde araştırma yapılabilmesi için gerekli koşullar sıralanırken, bu en temel koşula yer verilmemiştir.

 

Ayrıca; araştırmanın amacı, metodolojisi, beklenen yararları, öngörülebilir riskleri, zorlukları, kişinin sağlığı ve şahsi özellikleri bakımından uygun olmayan yönleri ve araştırmanın yapılacağı ve devam ettirileceği şartlar hakkında, gönüllünün veya yasal temsilcisinin belgilendirilmesinin, sorumlu araştırmacı veya araştırma ekibinden yetkili birisi tarafından yapılacağı belirtilmiştir. Ancak burada, hekim ve gönüllü arasında bağımlılık ilişkisi olup olmadığının ve gönüllünün baskı altında olup olmadığının değerlendirilmesi büyük önem taşımaktadır. Zira bu durumlar, gönüllünün iradesini zayıflatan ve gerçek iradenin ortaya konamamasına yol açan faktörlerdir. Bu nedenle “Böyle bir durum sözkonusu olduğunda, bilgilendirilmiş olur araştırmada yer almayan ve tamamen bu konunun dışında olan, konu hakkında iyi bilgilendirilmiş bir hekim tarafından alınmalıdır.” Dünya Tabipleri Birliği Helsinki Bildirgesi’nin  26. maddesinde yer alan bu düzenlemeye Yönetmelik’te yer verilmesi gerekmektedir.

 

Bu sebeplerle Yönetmeliğin 5. maddesinin eksik düzenleme nedeniyle iptalini talep ediyoruz.

 

2.       Yönetmeliğin 5. maddesinin (ğ) bendi, 11. maddesinin 6. fıkrası ve 19. maddesinin 2. fıkrası yönünden:

 

Yönetmeliğin 5. maddesi’nin (ğ) bendinde, bir yandan sigorta teminatı dışında, gönüllülerin araştırmaya iştiraki veya devamının sağlanması için destekleyici tarafından herhangi bir ikna edici teşvik veya mali teklifte bulunulamayacağı belirtilirken, aynı bendin devamında “Farmakokinetik ve biyoeşdeğerlik çalışmalarında gönüllülere ücret ödenmesi söz konusu olursa, bunun protokolde belirtilmesi gerekir.” denilmekte, böylelikle bazı tür klinik araştırmalarda yer alan gönüllülere ikna edici mali bir ödeme yapılabileceği belirtilmektedir. Bu iki hüküm kendi içinde çelişkilidir.

 

Yine 5. maddede yer alan gönüllüye teşvik edici ve mali nitelikte teklifte bulunulamayacağı hükmü ile çelişkili olarak Yönetmeliğin 11. maddesinin 6. fıkrasında gönüllüye uygun bulunan miktarda verilecek ödüle ilişkin anlaşmanın etik olup olmadığının değerlendirilmesinden bahsedilmekte, 19. maddesinin 2. fıkrasında da gönüllüye “yapılacak ödüllendirme miktarının uygunluğuna ilişkin bütçeyi değerlendirme ”yapılacağı ifade edilmektedir. Zira ödül, çoğu zaman teşvik edici ve mali nitelik taşımaktadır. Nitekim, Yönetmelik uyarınca hazırlanan Klinik Araştırmalara İlişkin Etik Kurul Görüşü Başvurusunda Başvuru Şekli ve Sunulacak Belgeler Hakkında Kılavuz’un “maddi düzenlemeler” bölümünde ödüllerden söz edilmekte, “gönüllülere yönelik ilanlar” başlığı altında da, “ödül” bilgisi verileceği belirtilmekte, “Araştırmaya katılacak gönüllülere tazminat veya ödül verilmesine ilişkin yöntem ve ödül miktar(lar)ı açıklanmalıdır.” denilerek, ödüllün mali nitelikli olduğu ortaya konulmaktadır. Daha klinik araştırmaya başlanmasının öncesinde verilen bir ilanda gönüllülere bir ödülden söz edilmesinin, onları bu araştırmaya katılmaya teşvik edici olduğu kuşkusuzdur.

 

Bu nedenle Yönetmeliğin 5. maddesinin (ğ) bendinde yer alan “Farmakokinetik ve biyoeşdeğerlik çalışmalarında gönüllülere ücret ödenmesi söz konusu olursa, bunun protokolde belirtilmesi gerekir.” cümlesi ile 11. maddesinin 6. fıkrasında ve 19. maddesinin 2. fıkrasında yer alan gönüllüye ödül verilebileceğine ilişkin düzenlemelerin iptalini  talep ediyoruz.

 

3.       “Etik Kurulların yapısı”nı düzenleyen Yönetmeliğin 10. maddesi yönünden:

 

a)Yönetmeliğin 10. maddesinin 1. fıkrasında, gönüllülerin hakları, güvenliği ve esenliğinin korunmasını, araştırmaların mevzuata uygun şekilde yapılmasını sağlamak ve tüm klinik araştırmaları etik yönden değerlendirmek üzere oluşturulan etik kurulların, Sağlık Bakanlığının belirleyeceği bölgelerde ve Bakanlık onayı ile oluşturulacağı ifade edilmiştir. Aynı fıkranın (c) bendinde; ilgili bölgede il sağlık müdürlüğü, üniversite ve Sağlık Bakanlığı eğitim araştırma hastaneleri, devlet hastaneleri tarafından veya kişilerin şahsen müracaatlarıyla etik kurul aday listelerin oluşturulacağı Bakanlığa sunulacağı, Bakanlık tarafından listeden üyeler seçilerek, Etik Kurulun onaylanacağı belirtilmiştir.

 

Ancak, bölgesel nitelikteki etik kurullar özerk bir biçimde oluşturulmalı, kurul üyeleri hiçbir etki altında kalmadan bağımsız karar verebilme güvencesine sahip olacak bir yöntemle belirlenmelidir. Etik kurulların bağımsız olması gerekliliği,  İnsan Hakları ve Biyotıp Sözleşmesi’nin (16/iii) maddesinde, Dünya Tabipler Birliği Helsinki Bildirgesinin 13. maddesinde ve 2001/20 EC Direktifindeki 2. maddesinin (k) bendinde belirtilmiştir. Anayasa’nın 90. maddesi gözetildiğinde, belirtilen bu kurallara, özellikle de İnsan Hakları Ve Biyotıp Sözleşmesi’ne, aykırı olan bir düzenleme hukuka uygun kabul edilemeyeceğinden, davaya konu Yönetmeliğin 10. maddesinin 1. fıkrasında yer alan “Bakanlık onayı ile” ibaresinin ve aynı fıkranın (c) bendinin iptalini talep ediyoruz.

 

b) Diğer taraftan Bakanlığın etik kurul üyelerinin belirlenmesinde esas alacağı objektif kriterlerin Yönetmelikte ortaya konulması gerekir.  Bu yönde bir belirleme içermeyen Yönetmeliğin 10. maddesinin, eksik düzenleme nedeniyle hukuka aykırı olduğundan iptalini talep ediyoruz. 

 

4.       Yönetmeliğin “Klinik Araştırmalar Danışma Kurulunun Teşkili”ni düzenleyen 12. maddesi yönünden:

 

a-Yönetmeliğin 12. maddesinde, 20 üyeli Klinik Araştırmalar Danışma Kurulu’nun, Bakanlık onayı ile İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğü nezdinde oluşturulacağı belirtilmiş ve üye bileşiminin nasıl olacağı gösterilmiştir. Buna göre üyeler arasında; Türk Tabipleri Birliği Merkez Konseyini temsilen bir öğretim üyesi, Türk Eczacılar Birliği ve Türk Dişhekimleri Birliği Merkez Heyetlerini temsilen birer öğretim üyesi ve Türkiye Barolar Birliği Yönetim Kurulunu temsilen hukukçu bir öğretim üyesi de bulunmaktadır. Ancak maddenin 3. fıkrasında bu kuruluşların, her bir üyelik için üçer isim bildireceği, bunlardan birisinin İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğü tarafından seçileceği düzenlenmiştir.

 

Aynı şekilde maddenin 2. fıkrasının (d) bendi uyarınca, tıp fakültelerinde veya eğitim ve araştırma hastanelerinde görevli, asgari beş yıllık mesleki tecrübeye sahip, biri çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanı olmak üzere farklı uzmanlık dallarından dört klinisyen hekimin seçiminin de ilgili tıp fakültesi ve eğitim ve araştırma hastanesine bırakılması gerektiği halde, gösterilecek üçer aday arasından bu üyelerin seçimi yetkisi de Bakanlığa verilmiştir.

 

Bütün kurulları merkeziyetçi bir yapıya dönüştürmek ve tüm yetkileri tek elde toplamak arzusunda olan davalı idare, üniversitelerin ve meslek kuruluşlarının liyakat ve özerkliğini yok saymakta ve bu kuruluşları temsil edecek üyeyi doğrudan doğruya seçme yetkisini, ilgili kuruluşlara tanımamaktadır. Aynı kurulun üyeleri arasında yer alan diğer kamu kurumlarını temsil edecek üyenin belirlenmesi ilgili kurumlara bırakılırken, Anayasa’nın 135. maddesi uyarınca kamu kurumu niteliğinde olan meslek kuruluşu tüzel kişiliklerine ve üniversitelere bu yetkinin bırakılmaması, hiç de demokratik olmayan bir tutumun ortaya konulmasıdır.

 

Tıpkı etik kurullarda olduğu gibi, Sağlık Bakanlığı’na klinik araştırmaların yürütülmesinde etik ve bilimsel boyutu  ile danışmanlık yapacak bir kurulun, yapısı, çalışmaları ve kararlarının yönetsel otorite, politika, destekleyici vb. her türlü dış etkiden uzak olması, bilimsel ve kurumsal özerklik perspektifi içinde, bilim ve gönüllüler yararına çalışması esastır. Ancak Yönetmelikte Klinik Araştırma Danışma Kurulunun yapılandırılmasına bakıldığında, bu kurulun bağımsızlığından ve özerkliğinden söz etme olanağı bulunmamaktadır. Sözkonusu düzenleme İnsan Hakları ve Biyotıp Sözleşmesinin 16/iii ve Dünya Tabipler Birliği Helsinki Bildirgesinin 13. ve 15.maddeleri ile 2001/20 EC Direktifinin 2. maddesinin (k) bendine aykırıdır.

 

Bu nedenle Yönetmeliğin 12. maddesinin 3. fıkrasının son cümlesinde yer alan, maddenin 2. fıkrasının (d) bendini de kapsar şekilde düzenleyen “Bunların haricindeki diğer üyeler ile (h), (ı), (i) ve (j) bentlerinde sayılan her bir üyelik için ilgili meslek örgütlerinin bildirdiği üçer isimden biri” ibaresinin iptalini talep ediyoruz.

 

b- Yönetmeliğin 12. maddesinin 2. fıkrasında Klinik Araştırma Danışma Kurulunun hangi üyelerden oluşacağı sayılmış, k bendinde “İlahiyat Fakültesinden bir öğretim üyesi” de Kurul üyeleri arasında gösterilmiştir.

 

Halen mevcut olan Etik Kurul çalışmalarında İlahiyat Fakültesi öğretim üyesi bir üyenin daimi olarak bulunmamasının yarattığı eksikliğe ilişkin herhangi bir yakınma mevcut değildir. Sağlık Bakanlığının gerektiğinde ilgili uzmanlardan görüş almasının önünde bir engel de bulunmadığına göre dinsel konunun akademisyeni bir kişinin, pozitif bilim çalışması olan klinik araştırmalara ilişkin bir Kurul’da daimi üye olarak yer almasında kamu yararı bulunmamaktadır. Bu nedenle 12. maddenin 2. fıkrasının k bendinin iptalini talep ediyoruz.

 

c-Yönetmeliğin 12. maddesinin 1. fıkrasında Klinik Araştırma Danışma Kurulu, Sağlık Bakanlığı’nın gerektiğinde görüşüne başvurduğu bir kurul olarak tanımlanmış, böylece işlevi son derece sınırlı bir yapı olarak düşünülmüştür. Öncelikle Bakanlığın hangi ölçütlere bağlı olarak ve hangi hallerde Klinik Araştırma Danışma Kurulu’na başvuracağı Yönetmelik’te açıkça düzenlenmelidir.

 

Öte yandan  bu Kurul, uzmanlaşmış bilgi birikimine sahip üyelerden oluşmakta ve bu alanla ilgili meslek kuruluşlarının da görüşlerini yansıtmaktadır; Klinik Araştırma Danışma Kurulu’na, Sağlık Bakanlığı’na gelen tüm başvurular hakkında bilgi verilmeli, bölgesel nitelikteki etik kurul kararlarının ortak bir bilimsel süzgeçten geçmesine, böylelikle uygulama birliği sağlanmasına olanak tanınmalıdır.

 

Bu nedenle Bakanlığa ulaşan her bir klinik araştırma başvurusu hakkında Klinik Araştırma Danışma Kurulu’nun bilgilendirileceğine ve hangi hallerde bu Kurulun görüşünün isteneceğine dair düzenleme içermeyen Klinik Araştırmalar Yönetmeliği’nin 12. maddesinin eksik düzenleme nedeniyle iptalini talep ediyoruz.

 

5.       “Klinik Araştırmalar Danışma Kurulu’nun çalışma usul ve esasları”nı düzenleyen 13. maddesi ve “Bakanlığa başvuru ve süresi”ni düzenleyen 18. maddesinin 4. fıkrası yönünden:

 

a- “Klinik Araştırmalar Danışma Kurulu’nun çalışma usul ve esasları” başlıklı maddenin (b) bendinde, bu kurulun çalışmalarına esas olacak Standart İşleyiş Yöntemleri’nin Bakanlıkça belirleneceği ve Bakanlığın bilgisi dahilinde gerektiğinde yenileneceği düzenlenmiş, bu başlık altında başka bir usule yer verilmemiştir. Bakanlığa klinik araştırmalar hakkında bilimsel olarak da görüş verecek olan bu kurulun, özel uzmanlık bilgisi gerektiren konularda, kendisinin belirleyeceği üyelerden oluşan bilim komisyonları oluşturabilmesi ve gerektiğinde teknik bilgi alması gerekir. Klinik Araştırma Danışma Kurulu’nun görevini bilimsel kurallara uygun olarak yerine getirebilmesi için önemli olan bu yetkinin Yönetmelikte tanımlanması, hizmetin gereğidir. Bu nedenle Yönetmeliğin 13. maddesinin eksik düzenleme nedeniyle iptalini talep ediyoruz.

 

b-Diğer taraftan Yönetmeliğin “Bakanlığa başvuru ve süresi”ni düzenleyen 18. maddesinin 4. fıkrasında da “İlgili Genel Müdürlük dosyanın ön incelemeden geçirilmesi sırasında özel uzmanlık bilgisi gerektiren bir durum tespit ederse; bilimsel tavsiye kararı almak amacıyla dosyayı mevcut kendi komisyonlarından uygun olanına veya üye sayısını ve uzmanlık alanını o araştırma için kendisinin belirleyeceği bir Bilim Danışma Komisyonuna gönderebilir” denilmektedir. Yönetmelikle tanımı belirli ve klinik araştırma için bilimsel yönden de Bakanlığa danışmanlık yapacağı Yönetmeliğin 4. maddesinde belirtilen bir Klinik Araştırma Danışma Kurulu varken, Bakanlık tarafından üye bileşeni, görev ve sorumlulukları ile çalıma usul ve esasları belli olmayan, doğrudan doğruya Bakanlıkça belirlenen ve bağımsızlığından söz etme olanağı bulunmayan bir komisyondan bilimsel görüş alınacağına dair düzenleme yapılmasında da isabet bulunmamaktadır. Bu düzenleme ile Klinik Araştırma Danışma Kurulunun görev ve yetkisinde olan bilimsel danışmanlık, görev alanı ve çalışma şekli belirsiz bağımlı bir kurula devredilmiş olacağından, davaya konu Yönetmeliğin 18. maddesinin 4. fıkrasının iptalini talep ediyoruz.

 

6.       Yönetmeliğin “Etik Kurulların görev ve yetkileri”ni düzenleyen 11. maddesinin 1. fıkrasının son bendi ile “Klinik Araştırmalar Danışma Kurulu’nun çalışma usul ve esasları”nı düzenleyen 13. maddesinin 1. fıkrasının a bendi yönünden:

 

Yönetmeliğin 11. maddesinin 1. fıkrasının son bendinde “Etik Kurulların Bakanlık talimatlarını derhal yerine getirmekle yükümlü” olduğu düzenlenmiştir.

 

Yine 13. maddenin 1. fıkrasının (a) bendinde de; klinik araştırmalarla ilgili konularda Bakanlığa bilimsel ve etik yönden görüş bildirmek üzere oluşturulan Klinik Araştırma ve Danışma Kurulunun görevlerinden olarak “…ve Bakanlıkça verilen görevleri yerine getirir” hükmü yer almaktadır.

 

Bu düzenlemeler, etik kurulların taşıması gereken “bağımsızlık” özelliğini ortadan kaldırır nitelikte olup, adeta bu kurulları Bakanlığın bir organı haline dönüştürmektedir. Oysa, İnsan Hakları ve Biyotıp Sözleşmesi’nin 16. maddesinde, araştırma projesinin bilimsel değerinin ve araştırma amacının öneminin değerlendirilmesi, etik bakımdan kabul edilebilirliğinin, çok disiplinli bir gözden geçirmeye tabi tutulması dahil, yetkili bir kurul tarafından bağımsız bir şekilde incelenmesi ve onaylanması gerektiği bildirilmektedir. Yine Helsinki Bildirgesi’nin 15. maddesinde, araştırma protokollerinin sunulacağı etik kurulların, tüm uygunsuz etkilerden bağımsız olması gerektiği vurgulanmıştır. Etik kurulların bağımsızlığı, gönüllülerin korunması için zorunlu bir unsurdur.

 

Bu nedenle dava konusu Yönetmeliğin 11. maddesinin  1.  fıkrasının son bendinin ve 13. maddesinin 1. fıkrasının a bendinde yer alan “…ve Bakanlıkça verilen görevleri yerine getirir” ibaresinin iptalini talep ediyoruz.

 

7.       “Klinik araştırma yapılacak yerler ve standartları”nın düzenlendiği Yönetmeliğin 15. maddesi yönünden:

 

Maddenin 1.fıkarsında; klinik araştırmaların gönüllülerin emniyetini sağlamaya ve araştırmanın sağlıklı bir şekilde yürütülebilmesine, takibine ve gereğinde acil müdahale yapılabilmesine elverişli ve araştırmanın niteliğine uygun personel, teçhizat ve laboratuvar imkanlarına sahip olan hastanelerde yapılabileceği belirtilerek, klinik araştırmaların özel hastaneler de dahil tüm hastanelerde yapılmasına olanak tanınırken, 2. fıkrasıyla biyoyararlanım ve biyoeşdeğerlik çalışmalarında acil müdahale yapılabilmesine elverişli olmak kaydıyla tüm sağlık kuruluşlarında yapılabilmesi de olanaklı hale getirilmiştir.

 

Günümüzde özel hastanelerin ticari kazanç elde etmeye yönelik etkinlikleri bulunduğu ve büyük sermaye grupları tarafından özel hastane zincirlerinin kurulduğu bilinmektedir. Bu yönüyle özel hastanelerde işletme niteliği ve “ticari kazanç” elde etme birincil amaç olarak ortaya çıkmaktadır. Özel hastanelerin akademik yapılar olmadıklarında kuşku yoktur. Klinik araştırmalar ise, asıl olarak akademik çalışmalardır. Akademik amaç olmaksızın yapılacak klinik çalışmaların, söz konusu Yönetmelik hükümlerine ve etik ilkelere uygun hale getirilmesi ve yürütülmesinin denetimle sağlanmasının zorluğu açıktır. Ülkemizdeki özel hastanelerin klinik araştırmalara açılması, bu alanda kamu kurumlarında dahi yaşanan güçlükler ve Bakanlığın denetim konusunda kaynaklarının yetersizliği de dikkate alındığında; klinik araştırmalar konusunda uluslararası ilaç tekellerinin kuralsız çalışmalarının ülkemize kayması, araştırmada yer alacak hasta ve sağlıklı gönüllü gruplarının temel haklarının ihlal edilmesi riski ortaya çıkacaktır.

 

Öte yandan klinik araştırmalar, uzun erimli çalışmalar olup, çoğu zaman araştırmanın sonuçlarını kısa sürede görmek mümkün olmamaktadır. Uzun soluklu bu tür çalışmaların mesleki bağımsızlık içerisinde sürdürülebilmesi gerekmektedir. Mesleki bağımsızlıktan söz edilebilmesi için, iş güvencesine sahip olmak gerekir. Ancak özel hastanelerde çalışan araştırıcıların, mesleki bağımsızlık ve iş güvencesi açısından kamu kurumlarında çalışanlara oranla yeterli güvencelere sahip olmadıkları düşünüldüğünde, araştırmanın aynı araştırıcı tarafından sürdürülmesi konusunda sorunlar çıkması olasılığı yüksektir.

 

Bu nedenle klinik araştırmaların özel sağlık kurum ve kuruluşlarında yapılabilmesine olanak sağlayan dava konusu Yönetmeliğin 15. maddesinin 1. ve 2. fıkralarının iptalini talep ediyoruz.

 

8.       Yönetmeliğin “Bakanlığa başvuru ve süresi”ni düzenleyen 18. maddesinin 1. fıkrası yönünden:

 

Davaya konu Yönetmeliğin“Araştırma başvurusu ve izni” düzenleyen 17. maddesinin 3. fıkrasında, Yönetmelik kapsamında araştırma yapmak isteyenlerin her bir araştırma için Etik Kurulun olumlu görüşünü aldıktan sonra, ilaç klinik araştırmaları için İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğüne; kök hücre nakli, doku nakli, genetik araştırmalar ve yeni bir tıbbi cihazın denenmesi araştırmaları için Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğüne başvuracağı düzenlenmiştir. Aynı Yönetmeliğin 18. maddesinin 1. fıkrasında ise, destekleyicinin araştırma başlatılmadan önce hem Etik Kurula hem de Bakanlığın ilgili genel müdürlüğüne eş zamanlı başvuruda bulunabileceği düzenlenmiştir. Bu iki düzenleme birbiri ile çelişkilidir.

 

Yönetmeliğin 17. maddesinin 4. fıkrası uyarınca Bakanlık, Etik Kurul onayı olmadan hiçbir çalışmaya izin veremeyeceğine göre, aynı anda hem Etik Kurula, hem de Bakanlığa başvuruda bulunulması bir anlam da taşımamaktadır. Bu nedenle araştırmanın mevzuata ve etik kurallara uygun olup olmayacağı yönünden değerlendirme yapan etik kurulun görüşü alındıktan sonra Bakanlığa başvuru yapılması gerekirken, çelişkili düzenleme içeren Yönetmeliğin 18. maddesinin 1. fıkrasının ilk cümlesinin iptalini talep ediyoruz.

 

9.       Yönetmeliğin “Bakanlığa başvuru ve süresini düzenleyen 19. maddesi ve maddenin 1. fıkrası yönünden:

 

a-Yönetmeliğin 19. maddesinin 1. fıkrasında, Etik Kurul onay verse bile ilaç klinik araştırmaları için İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğünün, kök hücre nakli, doku nakli, genetik araştırmalar ve yeni bir tıbbi cihazın denenmesi çalışmaları için Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü’nün izni olmadan araştırmanın başlatılamayacağı düzenlenmiştir.

 

Yönetmeliğin bütünü incelendiğinde görüleceği gibi, gerek bölgesel nitelikteki etik kurulların, gerekse Klinik araştırma Danışma Kurulunun karar verme yetkisi bulunmamaktadır.  Kurulların görüşleri danışma niteliğinde olup klinik araştırmalarla ilgili bağlayıcı kararların Bakanlık tarafından verilmesi öngörülmüştür. Bakanlık tarafından oluşturulmuş etik ve bilimsel görüş verecek bu kurullar tarafından değerlendirilmiş ve uygun bulunmuş olan klinik araştırma projelerinin, Bakanlığın hangi birimi tarafından kesin karara bağlanacağı, bu yetkiyi hangi ölçütlere göre kullanacağı konusunda hiçbir düzenleme yapılmamıştır. Üstelik Bakanlık bünyesindeki bu idari otorite, bilimsel kurulların ürettikleri bilgileri denetleyecek, gerektiğinde bu bilgilere itibar etmeyerek farklı bir karar verecektir. Bu nedenle idari otoritenin bu yetkeye nasıl sahip olacağı,  alana özgü bilimsel bilgi birikimleri dikkate alınarak seçilmesi gereken üyelerden oluşan kurullarda üretilen bilgi birikimini daha üst hangi bilgi ve donanım ile değerlendireceğine ilişkin hiçbir düzenleme de yapılmamıştır. Bu nedenle Yönetmeliğin 19. maddesinin 1. fıkrasının iptalini talep ediyoruz.

 

b-Yine 19. maddenin 3. fıkrasında, ilgili Genel Müdürlüğün, araştırmanın yürütülmesine dair olumsuz bir karar vermişse bunu gerekçeli olarak destekleyiciye bildireceği, destekleyicinin bir kereye mahsus olmak üzere kararda belirtilen hususlarda gerekli değişiklikleri yaparak tekrar başvuruda bulunabileceği veya karara gerekçeli olarak itiraz edebileceği belirtilmiştir. Ancak ilgili Genel Müdürlüklerin başvuruları, nasıl bir porsedürle, hangi yapı ve kurul aracılığıyla değerlendirileceği düzenlenmediği gibi, başvuruların reddi halinde itirazların ne şekilde değerlendirileceği ve kim tarafından karara bağlanacağı da Yönetmelik’te gösterilmemiştir. Klinik araştırma yapacaklar tarafından yapılan başvuruları ve başvurunun reddi durumunda itirazları objektif olarak inceleyecek olan merci ya da kurulların Yönetmelik’te açıkça tanımlanması gerekmektedir. Bu nedenle dava konusu Yönetmeliğin 19. maddesinin eksik düzenleme nedeniyle iptalini talep ediyoruz.

 

10.   Yönetmeliğin “Klinik Araştırmanın Yürütülmesi” başlıklı 20. maddesinin (b) bendi yönünden:

 

Szökonusu bentte, “Araştırmanın başlamasından sonra protokolde yapılacak değişiklikler destekleyici veya araştırmacı tarafından ilgili Genel Müdürlüğe ve ilgili Etik Kurula bildirilir. Genel Müdürlük, başvuru tarihini izleyen günden itibaren otuz beş gün içerisinde protokol değişikliği hususunda görüş bildirmez ise protokol değişikliği onaylanmış sayılır. Ancak 19 uncu  maddenin dördüncü fıkrasında belirtilen protokol değişiklikleri için ilgili Genel Müdürlüğün onayının alınması zorunludur.” denilmekle, “gönüllü güvenliği üzerinde veya protokol gereği olan belgelerin yorumunda önemli değişiklikler yapma ihtiyacının ortaya çıkması” durumu dışındaki tüm protokol değişikleri hakkında Bakanlık tarafından 35 gün içinde görüş bildirilmemesinin, protokol değişikliğinin kabul edildiği anlamına geleceği düzenlenmiştir.

 

Oysa insanlar üzerinde gerçekleştirilen klinik araştırmaların her bir aşamasının ne denli önemli olduğu ve gönüllü sağlığını yakından ilgilendireceği gözetildiğinde, her konuda yapılacak değişiklik için mutlaka olumlu görüşün beklenmesi zorunlu olmalıdır. Aksi yöndeki mevcut düzenleme ise, Sağlık Bakanlığı’ndaki iş yoğunluğu, idarenin işleyişindeki yavaşlık vb. türlü nedenlerle, protokol değişikliklerinin incelenmeksizin kabul edilmesine olanak sağlamaktadır. Ancak, bunun kamu yararı ile açıklanamayacağı tabiidir.

 

Bu nedenle davaya konu Yönetmeliğin 20. maddesinin (b) bendinin iptalini talep ediyoruz.

 

11.   Yönetmeliğin “advers olayların bildirimi” başlıklı 25. maddesinin 3. fıkrası yönünden:

 

Sözkonusu maddenin 1. fıkrasında, protokolde veya araştırma broşüründe belirtilen veya araştırma sırasında ortaya çıkan ve hemen rapor edilmesi gerekli görülmeyen advers olayların protokolde belirtilen sürelerde ilgili Etik Kurula ve ilgili Genel Müdürlüğe rapor edileceği belirtilmiş, Yönetmelikte herhangi bir süre öngörülmemiştir. Ancak ciddi advers olayların tamamının acil olarak, ayrıntılı raporun ise sekiz gün içerisinde aynı yerlere bildirileceği 2. fıkrada düzenlenmiştir. Buna karşın 3. fıkrada “güvenlik değerlendirmeleri için kritik olarak tanımlanmış advers olaylar ve/veya laboratuvar bulguları”nın, rapor edilme ve bildirilme süresi  ve şekli yönetmelikte gösterilmemiş ve protokolde gösterileceği belirtilmekle yetinilmiştir. Ancak güvenlik değerlendirmeleri için kritik olarak tanımlanmış bu tip etkilerin, ciddi olmayan advers etkiler gibi değerlendirilmesi, gönüllülerin sağlığı ve klinik araştırmaların güvenliği açısından sakıncalı olduğundan, Yönetmelikte bildirim süresi ve şeklinin açıkça gösterilmesi gerekmektedir.

 

Bu nedenle Yönetmeliğin 25. maddesinin 3. fıkrasında yer alan “protokolde belirtilen süre ve şekilde” ibaresinin iptalini talep ediyoruz.

 

 

 

 

 

12.   Yönetmeliğin “Denetim”i düzenleyen 30. maddesi yönünden:

 

Sözkonusu maddede, yurt içinde ve yurt dışında yürütülen araştırmaların, araştırmaların yapıldığı yerlerin, destekleyiciyi ve sözleşmeli araştırma kuruluşunun, araştırılan ürünlerin imal edildiği yerlerin, araştırma ile ilgili analizlerin yapıldığı laboratuvarların Bakanlık tarafından Yönetmelik ile diğer ilgili mevzuat hükümlerine uygunluk yönünden denetlenceği, denetlemenin sonucuna göre araştırma, Bakanlık tarafından gerekirse durdurulacağı belirtilmektedir.

 

Klinik araştırmaların taşıdığı riskler gözetildiğinde, gerektiğinde araştırmanın derhal durdurulması yetkisinin denetçiye tanınması gerekir. Aksi takdirde idarenin işleyişindeki yavaşlık nedeniyle gönüllünün korunması bakımından gecikilmiş olması sözkonusu olabilecektir.

 

Ayrıca Yönetmelikte, denetim raporlarının gönüllüye bildirimi ile ilgili bir düzenleme de bulunmamaktadır. Oysa klinik araştırma içinde sağlığı ile yer alan gönüllünün, klinik araştırmanın yürütümü ile ilgili denetim sonuçlarından, özellikle gönüllünün hakları ve sağlığını ilgilendiren bölümünden haberdar olmak hakkı da bulunmalıdır.

 

Bu nedenlerle davaya konu Yönetmeliğin 30. maddesinin eksik düzenleme nedeniyle iptalini talep ediyoruz.

 

YÜRÜTMENİN DURDURULMASI İSTEM NEDENLERİ

 

Dava konusu düzenlemeler, yukarıda açıkladığımız gerekçelerle, açıkça hukuka aykırıdır. Bu düzenlemeler klinik araştırmalarda kendi vücut bütünlükleriyle yer alan gönüllülerin korunmasıyla yakından ilgili düzenlemelerdir. Sağlık hakkının vazgeçilmez ve ertelenemez niteliği gözetildiğinde, bu alanda yapılan hukuka aykırı düzenlemelerin telafisi imkansız zarar doğurduğu belirgindir. Bu nedenlerle 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 27. maddesinde sayılan şartların varlığı karşısında, dava konusu düzenleyici işlemlerin yürütmesinin durdurulmasını istemek gerekmiştir.

 

HUKUKİ NEDENLER         : Anayasa, İYUK ve diğer ilgili mevzuat.

DELİLLER                        : Ekte sunulan belgeler ve her türlü hukuksal kanıtlar.

SONUÇ VE İSTEM           :  Yukarıda belirtilen nedenler karşısında;

A-

·             5. maddesinin (ğ) bendinde yer alan “Farmakokinetik ve biyoeşdeğerlik çalışmalarında gönüllülere ücret ödenmesi söz konusu olursa, bunun protokolde belirtilmesi gerekir.” Cümlesinin,

·             10. maddesinin 1. fıkrasında yer alan “Bakanlık onayı ile” ibaresinin ve aynı fıkranın (c) bendinin,

·             11. maddesinin 1.  fıkrasının son bendinin, 6. fıkrasında yer alan gönüllüye ödül verilebileceğine ilişkin düzenlemenin,

·             Yönetmeliğin 12. maddesinin 2. fıkrasının (k) bendinin ve 3. fıkrasının son cümlesinde yer alan, maddenin 2. fıkrasının (d) bendini de kapsar şekilde düzenleyen “Bunların haricindeki diğer üyeler ile (h), (ı), (i) ve (j) bentlerinde sayılan her bir üyelik için ilgili meslek örgütlerinin bildirdiği üçer isimden biri” düzenlemesinin,

·             13. maddesinin 1. fıkrasının a bendinde yer alan “…ve Bakanlıkça verilen görevleri yerine getirir” ibaresinin,

·             15. maddesinin 1. ve 2. fıkralarının,

·             18. maddesinin 1. fıkrasının ilk cümlesinin, 4. fıkrasının,

·             19. maddesinin 1. fıkrasının ve 2. fıkrasında yer alan gönüllüye ödül verilebileceğine ilişkin düzenlemelerin,

·             20. maddesinin (b) bendinin,

·             25. maddesinin 3. fıkrasında yer alan “protokolde belirtilen süre ve şekilde” ibaresinin iptaline ve yürütmesinin durdurulmasına;

B-

·             5. maddesinin,

·             10. maddesinin,

·             12. maddesinin,

·             13. maddesinin,

·             19. maddesinin,

·             30. maddesinin eksik düzenleme nedeniyle iptaline ve yürütmesinin durdurulmasına,

C- Yargılamanın duruşmalı olarak yapılmasına, yargılama giderleri ile vekalet ücretinin davalı idareye yükletilmesine karar verilmesini vekil olarak talep ederiz. Saygılarımızla,  23.02.2009

 

                                                                         Türk Tabipleri Birliği Merkez Konseyi

                                                                                                               Vekili

                                                                            Avukat L. Verda Ersoy

 

Eki:

  1. Vekaletname örneği
  2. Yönetmelik örneği


 

23 Aralık 2008 SALI

Resmî Gazete

Sayı : 27089

YÖNETMELİK

Sağlık Bakanlığından:

KLİNİK ARAŞTIRMALAR HAKKINDA YÖNETMELİK

 

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

             Amaç

             MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; Avrupa Birliği standartları ve İyi Klinik Uygulamaları çerçevesinde gönüllü insanlar üzerinde gerçekleştirilecek her türlü klinik araştırmanın tasarımı, yürütülmesi, kayıtlarının tutulması, rapor edilmesi, geçerliliği ve diğer hususlarda bilimsel ve etik standartların sağlanması ve gönüllülerin bu Yönetmelik kapsamındaki haklarının korunmasına dair usul ve esasları düzenlemektir.

             Kapsam

             MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; insanlar üzerinde yapılacak ilaç klinik araştırmaları, ilaç dışı klinik araştırmalar, tıbbi cihazlarla yapılan araştırmalar, yeni bir cerrahi yöntem kullanılarak yapılacak klinik araştırmalarına ilişkin her türlü klinik araştırmayı, araştırma yerlerini ve bu araştırmaları gerçekleştirecek gerçek veya tüzel kişiler ile biyoyararlanım ve biyoeşdeğerlik çalışmaları ile tedavi amaçlı denemeleri kapsar.

             (2) Gözlemsel çalışmalar, insani amaçlı ilaca erken erişim programları ve ilaç dışı standart tedavi uygulamaları bu Yönetmeliğin kapsamı dışındadır.

             Dayanak

             MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik; 13/12/1983 tarihli ve 181 sayılı Sağlık Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 43 üncü maddesine ve 7/5/1987 tarihli ve 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanununun 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (k) bendine dayanılarak;

             (2) İlaç klinik araştırmalarının yürütülmesinde Avrupa Birliği’nin ilaçlar ile ilgili mevzuatına uyum sağlanması amacıyla İyi Klinik Uygulamaları hakkındaki 2001/20/EC ve 2005/28/EC sayılı direktiflere paralel olarak

             hazırlanmıştır.

             Tanımlar

             MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

             a) Advers etki: Araştırılan ürünün uygulanan herhangi bir dozuyla ortaya çıkan istenmeyen etkisini,

             b) Advers olay: Uygulanan tedavi ile nedensellik ilişkisi olsun veya olmasın ortaya çıkan istenmeyen tüm tıbbi olayları,

             c) Araştırma protokolü: Klinik araştırmanın amacını, tasarımını, uygulanacak istatistiksel yöntemleri ve araştırmaya ait düzenlemeleri detaylı olarak tanımlayan belgeyi,

             ç) Araştırma ürünü: Araştırılan maddenin, test edilen plasebonun veya klinik araştırmadaki referans ürünün farmasötik formunu,

             d) Araştırma broşürü: Araştırılan ürün veya ürünlere ait klinik ve klinik olmayan verilere ait belgeleri,

             e) Bakanlık: Sağlık Bakanlığını,

             f) Beklenmeyen advers etki: Araştırılan ürünün; ruhsatlı ise kısa ürün bilgilerinde, ruhsatlı değilse araştırma  broşüründe bulunmayan advers etkisini,

             g) Bilgilendirilmiş Gönüllü Olur Formu: Araştırmaya iştirak edecek gönüllüye veya gerekli durumlarda yasal temsilcisine, araştırmaya ait her türlü bilgi, uygulama ve riskin insan sağlığı açısından önemi hakkında bilgi verildikten sonra, gönüllünün tamamen serbest iradesi ile araştırmaya iştirak etmeye karar verdiğini gösteren yazılı belgeyi veya gönüllü okur-yazar değilse, araştırmadan bağımsız en az bir tanığın huzurunda ve tanığın imzası alınmak suretiyle gönüllünün sözlü olurunu gösteren belgeyi,

             ğ) Ciddi advers olay veya etki: Ölüme, hayati tehlikeye, hastaneye yatmaya veya hastanede kalma süresinin uzamasına, kalıcı veya önemli bir sakatlığa veya maluliyete, doğumsal anomaliye veya kusura neden olan advers olay veya etkiyi,

             h) Çok merkezli klinik araştırma: Tek bir protokole göre birden fazla merkezde yürütülen, bu sebeple birden fazla sorumlu araştırmacının bulunduğu klinik araştırmayı,

             ı) Denetim: Araştırmaya ait belgelerin, kayıtların, kalite güvencesi düzenlemelerinin ve Bakanlıkça klinik araştırma yapılması uygun görülen yerlerin, destekleyici veya sözleşmeli araştırma kuruluşuna ait merkezlerin veya araştırma ile ilgili olan diğer kurum, kurul ve kuruluşların bu Yönetmeliğe ve ilgili diğer mevzuata uygunluğu açısından Bakanlık tarafından incelenmesi faaliyetini,

             i) Destekleyici: Bir klinik araştırmanın başlatılmasından, yürütülmesinden veya finanse edilmesinden sorumlu olan kişi, kurum veya kuruluşu; araştırmanın destekleyicisi yoksa çok merkezli klinik araştırmalarda araştırma koordinatörünü, münferit araştırmalarda ise sorumlu araştırmacıyı,

             j) Endüstriyel olmayan ileri tıbbi ürün: Bir hastanede ve uzman hekimin sorumluluğunda uygulanabilen, reçeteyle veya hastaya özel sipariş ile hazırlanan, üretiminde endüstriyel bir bileşen bulunmayan, sadece o ülke içerisinde kullanılacak olan, özel kalite standartlarına göre hazırlanmış canlı hücresel ürünlerle, otolog dokularını,

             k) Etik Kurul: Araştırmaya katılacak gönüllülerin hakları, güvenliliği ve esenliğinin korunmasını sağlamak üzere araştırma protokolü, araştırmacıların uygunluğu, araştırma yapılacak yerlerin yeterliliği ve gönüllülerin bilgilendirilmesinde kullanılacak yöntem ve belgeler ile bu kişilerden alınacak olurlar hakkında ve araştırmalarla ilgili diğer konularda bilimsel ve etik yönden görüş vermeye, gönüllü güvenliğini, araştırmanın mevzuata uygun şekilde yapılmasını ve takip edilmesini sağlamak amacıyla, tüm klinik araştırmaları etik yönden değerlendirmek için Bakanlığın onayı ile oluşturulacak kurulları,

             l) Gönüllü: Bu Yönetmelik hükümleri ve ilgili mevzuat uyarınca, bizzat kendisinin veya yasal temsilcisinin yazılı oluru alınmak suretiyle klinik araştırmaya iştirak eden hasta veya sağlıklı kişileri,

             m) Gözlemsel çalışma: İlaçların onaylanmış endikasyonlarında, güncel tanı ve tedavi kılavuzlarına uygun olarak tedavisi devam eden hastalarda, spontan reçete edilen ilaca ait verilerin toplandığı epidemiyolojik çalışmaları,

             n) İlaç/beşeri ilaç: Hastalığı önlemek, teşhis etmek ve/veya tedavi etmek, fizyolojik bir fonksiyonu düzeltmek, düzenlemek veya değiştirmek amacıyla insana uygulanan doğal veya sentetik kaynaklı aktif madde veya maddeler kombinasyonunu,

             o) İlaç dışı standart tedavi: Etkililiği ve güvenliliği en az bir adet prospektif randomize kontrollü çalışmada gösterilmiş ve Science Citation Index veya Science Citation Index Expanded kapsamındaki bir dergide yayınlanmak suretiyle kabul edilmiş tedaviyi,

             ö) İlaç klinik araştırması: Bir veya birden fazla ilacın klinik, farmakolojik veya diğer farmakodinamik etkilerini doğrulamak veya ortaya çıkarmak, ilacın advers etkilerini tanımlamak, emilim, dağılım, metabolizma ve atılımını tespit etmek, etkililiğini ve/veya güvenli olup olmadığını araştırmak için insanlar üzerinde yürütülen çalışmaları,

             p) İleri tedavi edici tıbbi ürün: Endüstriyel olarak üretilmiş gen tedavi tıbbi ürünleri, kök/somatik hücre tedavi ürünleri ve doku mühendisliği ürünlerini,

             r) İnsani Amaçlı İlaca Erken Erişim Programı: Türkiye’de mevcut olan tıbbi ürünlerle tedavisi başarısız olmuş, ciddi olarak hayatı tehdit edici bir hastalığı olan ve bu konuda düzenlenmiş araştırmalara ulaşma şansı olmayan hastalara; Türkiye’de ruhsatlı olmayan, diğer ülkelerde ruhsatlı olan veya olmayan ilacın ilacı geliştiren firma tarafından insani gerekçelerle ücretsiz temin edilmesini sağlayan programı,

             s) İyi Klinik Uygulamaları: Araştırmaların uluslararası bilimsel ve etik standartlarda yapılmasını sağlamak amacıyla araştırmanın tasarlanması, yürütülmesi, izlenmesi, bütçelendirilmesi, değerlendirilmesi ve raporlanması, gönüllünün tüm haklarının ve vücut bütünlüğünün korunması, araştırma verilerinin güvenilirliğinin sağlanması, gizliliğinin muhafaza edilmesi gibi  konular hakkında  düzenlemeleri kapsayan ve araştırmaya iştirak eden taraflarca uyulması gereken kuralları,

             ş) Klinik araştırma: Bir veya birden fazla merkezde, insanlar üzerinde yapılan ilaç klinik araştırmaları, ilaç dışı klinik araştırmalar, tıbbi cihazlarla yapılan araştırmalar, yeni bir cerrahi yöntem kullanılarak yapılan klinik araştırmaları gibi her türlü araştırmayı,

             t) Klinik Araştırmalar Danışma Kurulu: Klinik araştırmalarla ilgili konularda Bakanlığa bilimsel ve etik yönden görüş bildirmek üzere, Bakanlık onayı ile İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğü nezdinde oluşturulan kurulu,

             u) Koordinatör: Çok merkezli bir araştırmada bu merkezlerin sorumlu araştırmacıları ile Etik Kurul ve destekleyici arasındaki koordinasyonun sağlanmasından sorumlu araştırmacıyı,

             ü) Sorumlu Araştırmacı: Araştırma konusu ile ilgili uzmanlık dalında eğitimini tamamlamış ve araştırmanın yürütülmesinden sorumlu olan hekim veya diş hekimini,

             v) Tedavi amaçlı deneme: 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 90 ıncı maddesinin dördüncü fıkrası kapsamında tanımlanmış bilinen tıbbi müdahale yöntemleri ile tedavisi mümkün olmayan hastalarda veya bu tedavi yöntemlerinin yüksek riskli olduğu durumlarda; bilimsel araştırma sonuçlarının henüz kesin bir nitelik taşımadığı durumlarda dahi hastalığın tedavisi konusunda elde edilmiş somut bazı faydalarından yola çıkılarak, hastanın veya yasal temsilcisinin rızası alınmak suretiyle, uzman hekim tarafından, hastanede yapılan ve bilimsel kurallara uygun olan tedaviyi,

             y) Ticari Olmayan İlaç Klinik Araştırmaları: Hastalıkların tanısı, önlenmesi ve/veya tedavisinde, hasta rehabilitasyonu ve uzun dönemli bakımında kullanılan ilaçlarla yapılan müdahalelerin değerlendirilmesinde, ilaç endüstrisinin katılımı olmadan yapılan ve ticari kaygı güdülmeyen araştırmaları,

             z) Yetim ilaç (orphan drug): Nadir hastalık veya durumlarda kullanılan ilaçların tümünü

             ifade eder.

 

İKİNCİ BÖLÜM

Araştırmaya İştirak Edecek Gönüllülerin Korunması,

Araştırma İçin Olur Alınması ve Sorumluluk

             Gönüllülerin korunmasıyla ilgili genel esaslar

             MADDE 5 – (1) Gönüllüler üzerinde araştırma yapılabilmesi için aşağıdaki hususlar aranır:

             a) Araştırmadan beklenen bilimsel faydalar ve kamu menfaati, araştırmaya iştirak edecek gönüllü sağlığından veya sağlığı bakımından ortaya çıkabilecek muhtemel risklerden ve diğer kişilik haklarından daha üstün tutulamaz. Elde edilecek faydaların araştırmadan doğması muhtemel risklerden daha fazla olduğuna Etik Kurulca kanaat getirilmesi halinde, kişilik hakları gözetilerek gönüllü oluru alınması kaydıyla Etik Kurulun ve Bakanlığın izni alındıktan sonra araştırma başlatılabilir. Araştırma ancak bu şartların devamı halinde yürütülür.

             b) Çocuklar, gebeler, loğusa ve emziren kadınlar ile kısıtlılar üzerinde klinik araştırma yapılamaz. Ancak çocuklarda, hamilelik, loğusalık ve emzirme dönemlerinde ve kısıtlılık durumunda; gönüllüler yönünden araştırmadan doğrudan fayda sağlanacağı umuluyor ve araştırma gönüllü sağlığı açısından öngörülebilir ciddi bir risk taşımıyor ise, gönüllü oluru ile birlikte Etik Kurulun ve Bakanlığın izni alınmak suretiyle araştırmaya izin verilebilir.

             c) Gönüllü haklarına ve etik kurallara saygı gösterilir.

             ç) Araştırmaya iştirak etmek üzere gönüllü olmak isteyen kişi veya yasal temsilcisi, araştırmaya başlanılmadan önce; araştırmanın amacı, metodolojisi, beklenen yararları, öngörülebilir riskleri, zorlukları, kişinin sağlığı ve şahsi özellikleri bakımından uygun olmayan yönleri ve araştırmanın yapılacağı ve devam ettirileceği şartlar hakkında, sorumlu araştırmacı veya araştırma ekibinden yetkili birisi tarafından yeterince ve anlayabileceği şekilde bilgilendirilir.

             d) Gönüllünün serbest iradesi ile araştırmaya dahil edileceğine dair oluru alınır ve bu durum (ç) bendinde yer alan bilgilendirmeye yönelik hususları kapsayan Bilgilendirilmiş Gönüllü Olur Formu ile belgelenir. Bilgilendirilmiş Gönüllü Olur Formu üç nüsha halinde düzenlenir. Bu nüshalardan biri imza karşılığında gönüllüye verilir, biri araştırma ana dosyasına konulur, diğeri ise araştırmacıda kalır.

             e) Araştırma acıyı, rahatsızlığı, korkuyu, hastanın hastalığı ve yaşı ile ilgili herhangi bir riski mümkün olan en alt düzeye indirecek biçimde tasarlanır. Çocuklar, gebeler, loğusa ve emziren kadınlar ile kısıtlı gönüllülerin iştirak ettiği araştırmalarda, risk ve hastalığa bağlı ilerleme safhaları hakkında gönüllü veya yasal temsilcisi özel bir biçimde uyarılır ve bu durum Bilgilendirilmiş Gönüllü Olur Formu ile belgelendirilir.

             f) Gönüllünün, kendi sağlığı ve araştırmanın gidişatı hakkında istediği zaman bilgi alabilmesi ve bu amaçla irtibat kurabilmesi için araştırma ekibinden en az bir kişi görevlendirilir.

             g) Gönüllü, gerekçeli veya gerekçesiz olarak, kendi rızasıyla, istediği zaman araştırmadan ayrılabilir ve bundan dolayı sonraki tıbbi takibi ve tedavisi esnasında mevcut haklarından herhangi bir kayba uğratılamaz.

             ğ) Sigorta teminatı dışında, gönüllülerin araştırmaya iştiraki veya devamının sağlanması için destekleyici tarafından herhangi bir ikna edici teşvik veya mali teklifte bulunulamaz. Ancak gönüllülerin araştırmaya iştiraki ile ortaya çıkacak masraflar araştırma bütçesinde belirtilir ve bu bütçeden karşılanır. Farmakokinetik ve biyoeşdeğerlik çalışmalarında gönüllülere ücret ödenmesi söz konusu olursa, bunun protokolde belirtilmesi gerekir.

             h) Gönüllüye ait germ hücrelerinin genetik kimliğinde bozulmaya yol açacak hiçbir araştırma yapılamaz.

             ı) Gönüllünün hastalığının gerektirdiği durumlarda Bakanlığın vereceği izinler dışında gönüllüler aynı anda birden fazla araştırmaya iştirak edemez.

             i) Araştırmaya iştirak eden gönüllünün tıbbi takip ve tedavisi ile ilgili kararlar, bunların gerekli kıldığı mesleki nitelikleri haiz hekim veya diş hekimine aittir.

             j) Araştırma sonucunda elde edilecek bilgilerin yayımlanması durumunda da gönüllünün kimlik bilgileri açıklanamaz.

             Klinik araştırmalarda gönüllü olurunun alınması

             MADDE 6 – (1) 5 inci maddede belirtilen hususlar dikkate alınmak suretiyle, araştırmalara iştirak edecek gönüllülerin olurlarının alınmasında aşağıdaki hususlara uyulur:

             a) Gönüllünün 5 inci maddenin birinci fıkrasının (ç) bendi uyarınca araştırma ile ilgili olarak yeterince ve anlayabileceği şekilde bilgilendirilmesinden sonra yazılı olarak oluru alınır ve bu durum Bilgilendirilmiş Gönüllü Olur Formu ile belgelendirilir. Tanığa ihtiyaç duyulduğu durumlarda, araştırma ile ilgisi bulunanlar tanıklık yapamaz.

             b) Araştırmaların bir parçası olarak gönüllüden alınan numunede genetik araştırma yapılacağı ya da sperm veya ovum gibi germ hücreleri alınacağı takdirde, gönüllüden her çalışma için ayrı bir olur alınır.

             c) Gönüllünün olur verememesi durumunda yasal temsilcisi yetkilidir. 

             ç) Gönüllüden hukuka veya ahlaka aykırı şekilde olur alınamaz.

             Çocukların araştırmaya iştirak etmeleri

             MADDE 7 – (1) Çocuklar üzerinde araştırma yapılamaz. Ancak araştırma konusunun doğrudan çocukları ilgilendirdiği veya sadece çocuklarda incelenebilir klinik bir durum olduğu veya yetişkin kişiler üzerinde yapılmış araştırmalar sonucu elde edilmiş verilerin çocuklarda da geçerliliğinin kanıtlanmasının zorunlu olduğu durumlarda, araştırma gönüllü sağlığı açısından öngörülebilir ciddi bir risk taşımıyor ve araştırmanın gönüllülere doğrudan bir fayda sağlayacağı umuluyor ise, 5 inci maddedeki hususlar da dikkate alınmak suretiyle aşağıdaki hususlar çerçevesinde çocuklar üzerinde araştırma yapılmasına izin verilebilir:

             a) Çocuk kendisine verilen bilgi hakkında değerlendirme yapabilecek ve bu konuda bir kanaate varabilecek kapasitede ise, araştırmaya iştirak etmeyi reddetmesi veya araştırmanın herhangi bir safhasında araştırmadan çekilme yönünde istekte bulunması durumunda araştırmadan çıkarılır.

             b) Yasal temsilcinin 5 inci maddenin birinci fıkrasının (ç) bendi uyarınca bilgilendirildikten sonra yazılı olarak oluru alınır. Yasal temsilci yazılı olarak verdiği oluru, araştırma çocuğun sağlığı üzerinde olumsuz bir etkiye neden olmasa da istediği zaman geri alabilir.

             c) Etik Kurul, araştırmayla ilgili klinik, etik ve psikososyal problemler konusunda çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanı bir hekim tarafından bilgilendirilir ve protokol bu yönde değerlendirilir.

             ç) Çocuklarda yapılacak klinik araştırmalar için çocukların araştırmaya iştiraki ile ortaya çıkacak zorunlu masrafların karşılanması dışında herhangi ikna edici bir teşvik veya mali yönden önerilerde bulunulamaz.

             Gebeler, loğusalar ve emziren kadınların araştırmaya iştirak etmeleri

             MADDE 8 – (1) Gebeler, loğusalar ve emziren kadınlar üzerinde araştırma yapılamaz. Ancak araştırma konusunun doğrudan gebe, loğusa veya emziren kadınları ilgilendirmesi veya sadece gebe, loğusa veya emziren kadınlarda incelenebilir klinik bir durum olması durumunda, araştırma gönüllü sağlığı açısından öngörülebilir ciddi bir risk taşımıyor ve araştırmanın gönüllülere doğrudan bir fayda sağlayacağı umuluyor ise, 5 inci maddede belirtilen hususlar da dikkate alınmak suretiyle aşağıdaki hususlar çerçevesinde gebeler, loğusalar ve emziren kadınlar üzerinde araştırma yapılmasına izin verilebilir:

             a) Gebe, loğusa veya emziren kadınlar, araştırmaya iştirak etmeyi reddetmeleri veya araştırmanın herhangi bir safhasında araştırmadan çekilme yönünde istekte bulunmaları durumunda araştırmadan çıkarılır.

             b) Araştırılacak ürünün gebeler, loğusalar ve emziren kadınlar üzerinde bilinen herhangi bir riskinin olmadığı konusunda genel tıbbi bir kanaatin bulunması veya araştırılan ürünün gebe, loğusa veya emziren kadına sağlayacağı faydaların bu üründen kaynaklanacak risklerden daha fazla olması gerekir.

             Kısıtlıların araştırmaya iştirak etmeleri

             MADDE 9 – (1) Yoğun bakımdaki hastalar, askeri görevini yapan er ve erbaşlar dahil olmak üzere 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 405 ila 408 inci maddelerinde tanımlanan kısıtlılık halleri kapsamındaki kişiler üzerinde araştırma yapılamaz. Ancak araştırma konusunun doğrudan kısıtlıları ilgilendiren ya da sadece kısıtlılarda incelenebilir bir durum olması halinde veya kısıtlının hastalığıyla ilgili mevcut tedavi seçeneklerinin tamamen tüketildiği durumlarda, araştırma kısıtlı sağlığı açısından öngörülebilir ciddi bir risk taşımıyor ve araştırmanın kısıtlılara doğrudan bir fayda sağlayacağı umuluyor ise,  5 inci maddede belirtilen hususlar da dikkate alınmak suretiyle, aşağıdaki hususlar çerçevesinde kısıtlılar üzerinde araştırma yapılmasına izin verilebilir:

             a) Kısıtlı ve/veya yasal temsilcisi 5 inci maddenin birinci fıkrasının (ç) bendi uyarınca bilgilendirildikten sonra yasal temsilcinin yazılı oluru alınır.

             b) Kısıtlı, kendisine verilen bilgi hakkında değerlendirme yaparak bu konuda kanaate varabilme kapasitesine sahip ise, araştırmaya iştirak etmeyi reddetmesi durumu veya araştırmanın herhangi bir safhasında araştırmadan çekilme yönündeki isteği dikkate alınır ve araştırmadan çıkarılır.

             c) Araştırılacak ürünün kısıtlılar üzerinde bilinen herhangi bir riskinin olmadığı konusunda genel tıbbi bir kanaatin bulunması veya araştırılan ürünün kısıtlıya sağlayacağı faydaların bu üründen kaynaklanacak risklerden daha fazla olması gerekir.

             ç) Kısıtlılarda yapılacak klinik araştırmalar için kısıtlıların araştırmaya iştiraki ile ortaya çıkacak zorunlu masrafların karşılanması dışında herhangi ikna edici bir teşvik veya mali yönden önerilerde bulunulamaz.

 

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Etik Kurullar

             Etik kurulların yapısı

             MADDE 10 – (1) Etik kurullar araştırmaya katılacak gönüllülerin hakları, güvenliği ve esenliğinin korunmasını teminen; araştırma protokolü, araştırmacıların uygunluğu, araştırma yapılacak yerlerin yeterliliği ve gönüllülerin bilgilendirilmesinde kullanılan yöntem ve belgeler ile bu kişilerden alınacak olurlar hakkında ve araştırmalarla ilgili diğer konularda bilimsel ve etik yönden görüş vermek, gönüllü güvenliğini, araştırmanın mevzuata uygun şekilde yapılmasını ve takip edilmesini sağlamak ve tüm klinik araştırmaları etik yönden değerlendirmek üzere Bakanlığın belirleyeceği bölgelerde, Bakanlık onayı ile oluşturulur. Buna göre;

             a) Bakanlık, Etik Kurulların kurulacağı bölgelerin yer ve sayısını ihtiyaca göre belirler ve Bakanlığın internet sayfasında yayımlar. Bakanlık ihtiyaca göre aynı bölgede birden fazla sayıda Etik Kurul kurulmasına izin verebileceği gibi ihtiyaç kalmaması halinde ilgili Etik Kurulları kaldırabilir.

             b) Etik Kurul sekreteryası Etik Kurulun bulunduğu ilin sağlık müdürlüğü veya Bakanlığın uygun göreceği sağlık kurum ve kuruluşunda teşekkül ettirilebilir.

             c) Belirlenen bölgelerde Etik Kurul oluşturmak amacıyla ilgili bölgedeki il sağlık müdürlüğü, üniversite araştırma hastanesi, eğitim ve araştırma hastanesi, devlet hastaneleri tarafından veya kişilerin şahsen müracaatı durumunda üçüncü fıkrada belirtilen şartlara uymak kaydıyla, Etik Kurul aday listesi veya listeleri oluşturulur ve Bakanlığa sunulur. Bakanlık yapacağı değerlendirme sonucu Etik Kurul üyelerini bu listelerden seçer ve Etik Kurulunu onaylar.

             ç) Belirlenen bölgelerin herhangi birinden Etik Kurul oluşturmak amacıyla bir başvuru olmadığı taktirde, ilgili bölgede bulunması gereken Etik Kurulu Bakanlık belirler.

             d) Etik Kurul üyeleri Bakanlığın hazırlayacağı gizlilik belgesini imzalayarak görevlerine başlar ve iki yıl süre ile görev yapar. Üyeliğe tekrar seçilmek mümkündür.

             e) Etik Kurul sekreteryası Etik Kurul üyesinin süresi dolmadan en az altmış gün önce, Etik Kurul üyeliği için yapılacak müracaatları Bakanlığa bildirir. Bakanlık bu adaylardan uygun bulduğunu onaylar. Eğer aday bildirme işlemi Etik Kurul sekreteryası tarafından zamanında yapılmazsa, süresi dolan üyenin yerine yeni üye  Bakanlıkça belirlenir.

             (2) Etik Kurul; en az on bir, en fazla on beş üyeden oluşur. Etik Kurul üçte iki çoğunluk ile toplanır ve üye sayısının salt çoğunluğu ile karar verir.

             (3) Etik Kurullarda asgari olarak, aşağıda belirtilen nitelikteki üyeler bulunur;

             a) Biri çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanı olmak üzere farklı uzmanlık dallarından, tercihen İyi Klinik Uygulamaları kurallarına göre düzenlenmiş klinik araştırmalara araştırmacı olarak katılmış  en az üç klinisyen hekim,

             b) Farmakoloji alanında doktora yapmış veya uzmanlığını almış, tercihen tıp doktoru, en az bir farmakolog,

             c) Biyokimya alanında doktora yapmış veya uzmanlığını almış, tercihen tıp doktoru, en az bir biyokimyacı,

             ç) Bir tıbbi etik uzmanı veya deontolog,

             d) Bir eczacı,

             e) Biyomedikal alanında çalışan bir mühendis veya uzman bulunmaması halinde tercihen Tıp Fakültesi mezunu olan bir biyofizik veya fizyoloji öğretim üyesi,

             f) Bir biyoistatistikçi veya ihtiyaç dahilinde bir halk sağlığı uzmanı,

             g) Hukuk fakültesi mezunu bir üye,

             ğ) Sağlık mesleği mensubu olmayan, sağlıkla ilgili bir kurum veya kuruluşta  çalışmayan ve klinik araştırmalarla ilgisi bulunmayan herhangi üniversite mezunu  bir üye,

             (4) Etik Kurullar ihtiyaç durumunda konu ile ilgili branştan veya yan daldan uzman kişilerin görüşüne başvurabilir ve bu kişileri danışman olarak toplantıya davet edebilir.

             (5) Etik Kurulların bağımsızlığı ilkesinin sağlanması açısından Etik Kurul üyelerinin en fazla beşi aynı kurumdan seçilebilir.

             (6) Rektör, rektör yardımcısı, dekan, dekan yardımcısı, il sağlık müdürü ve başhekim Etik Kurul üyesi olamaz.

             (7) Bir Etik Kurul üyesi aynı anda birden fazla Etik Kurulda görev alamaz.

             (8) Aynı Etik Kurulda kardeş, anne, baba, çocuk ve  eşlerden yalnızca biri görev alabilir.

             (9) Etik Kurullarda görev alacak klinisyen, farmakolog ve biyokimyacı üyelerin; etik ilkeler konusunda, içeriğini ve şartlarını İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğünün belirleyeceği kursların ve/veya seminerlerin eğitimini ve/veya sertifikasını almış olması zorunludur. Bakanlık, Etik Kurulu oluşturan diğer üyelerin ve gönüllüler üzerinde klinik araştırma yapacak araştırmacıların anılan kurs ve/veya seminerlerin eğitimini ve/veya sertifikasını almalarını şart koşabilir.

             (10) Etik Kurul üyeleri, kendilerine ulaşan her türlü bilgi için gizlilik ilkesine uymak zorundadır.

             (11) Araştırmanın destekleyicisi ile ilişkisi olan veya incelenen araştırmada görevi bulunan Etik Kurul üyesi, bu araştırmanın Etik Kuruldaki tartışmalarına katılamaz.

             (12) Her türlü klinik araştırma, bu maddeye göre teşkil edilen Etik Kurul tarafından değerlendirilir. İlaç klinik araştırmaları ile ilaç dışı klinik araştırmalar için ayrı bir Etik Kurul oluşturulamaz.

             (13) Bakanlık önceden haber vererek veya haber vermeden Etik Kurulları denetleyebilir. Denetleme sonucunda tespit edilen aykırı hususlar raporda belirtilir. Etik Kurul, tespit edilen bu hususlarla ilgili düzenlemeleri altmış gün içerisinde, bu Yönetmelik ve ilgili mevzuata uygun olacak şekilde yapmak zorundadır. Aksi taktirde Bakanlık Etik Kurulu kaldırarak yeni bir Etik Kurul oluşturabilir.

             (14) Bu Yönetmeliğin kapsamı içinde kalan konularda, başka kuruluşlarca Etik Kurul veya benzeri herhangi bir kurul oluşturulamaz.

             Etik Kurulların görev ve yetkileri

             MADDE 11 – (1) Etik Kurulların görev ve yetkileri şunlardır:

             a) Etik Kurul gönüllüler üzerinde yapılacak her türlü klinik araştırma hakkında bilimsel ve etik yönden görüş bildirir. Buna göre Etik Kurul Faz I, Faz II, Faz III ve Faz IV ilaç araştırmaları, biyoyararlanım ve biyoeşdeğerlik çalışmaları ile ilaç dışı ürünler, genetik materyal, tıbbi cihaz, cerrahi bir metod gibi diğer tüm klinik araştırmalar hakkında bilimsel ve etik yönden görüş belirtir. Bu görüşlere uyulması ve yerine getirilmesi zorunludur.

             b) Etik Kurul klinik araştırmalar hakkındaki bilimsel ve etik görüşünü başvuru tarihinden itibaren kırk beş gün içerisinde;

             1) İlaç klinik araştırmaları hakkındaki görüşünü İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğüne,

             2) Kök hücre nakli, doku nakli, genetik araştırmalar ve yeni bir tıbbi cihazın denenmesi ile ilgili araştırmalara ait görüşünü Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğüne,

             bildirir.

             3) Etik Kurul birinci fıkranın (b) bendinin (1) ve (2) numaralı alt bendi dışında kalan araştırmalar hakkındaki görüşlerini yalnızca başvuru sahibine bildirir ve bu araştırmaların başlatılabilmesi için Etik Kurulun onayı yeterlidir.

             c) Etik Kurulun inceleme süreci içerisinde ek bilgi ve açıklamalara gereksinim duyması durumunda, gerekli olan tüm istekler bir seferde başvuru sahibine iletilir ve istenilen bilgi ve belgeler Etik Kurula sunuluncaya kadar inceleme süreci durdurulur.

             ç) Etik Kurul araştırma başvurusu hakkında görüş oluştururken:

             1) Araştırmadan beklenen yarar ve risklerin analizini,

             2) Araştırmanın yeni bir hipoteze dayanıp dayanmadığını,

             3) Araştırma broşürünün usulüne uygun düzenlenip düzenlenmediğini,

             4) Araştırma ile ilgili olarak verilen yazılı bilgileri, gönüllü olurlarının alınması amacıyla izlenen yöntemi, olur veremeyen kısıtlı kişiler ile çocuklar üzerinde yapılacak araştırmalara ait gerekçenin yeterliliğini,

             5) Araştırmalarda ortaya çıkması muhtemel kalıcı sağlık problemleri de dahil olmak üzere yaralanma veya ölüm hallerinde, araştırmacı veya destekleyicinin sorumluluğunu ve gönüllüler için yapılan sigorta sertifikası veya poliçesinin kapsamını (Faz IV çalışmalar sigorta kapsamı dışındadır),

             6) Araştırmacı ve gönüllü için uygun bulunan ödül ve telafi düzenlemelerine dair destekleyici ile araştırmanın yapılacağı yer arasında akdedilmiş herhangi bir anlaşma mevcutsa anlaşmanın etik olup olmadığını,

             7) Araştırma yapılacak yerlerin 15 inci maddede belirtilen standartlara uygun olup olmadığını değerlendirir.

             d) Ticari Olmayan İlaç Klinik Araştırmaları ilgili kılavuz doğrultusunda değerlendirilir.

             e) Etik Kurul kendisine yapılan başvuruları, gerektiğinde araştırma safhasında ve yerinde izleyebilir.

             f) Etik Kurul çocukların katıldığı araştırmalarda, 7 nci maddenin birinci fıkrasının (c) bendinde belirtilen bilgilendirme dahilinde karar almak zorundadır.

             g) Etik Kurul bu Yönetmeliğe ve ilgili diğer mevzuata aykırı davranıldığı, araştırmanın gereklerinin artık karşılanmadığı, araştırmanın güvenilirliğinin veya bilimsel geçerliliğinin yitirildiği şeklinde bir durumu tespit ettiğinde veya bu konuda bilgi sahibi olması halinde durumu araştırmacıya, destekleyiciye ve Bakanlığa bildirir.

             ğ) Etik kurulların standart bir şekilde çalışabilmesi amacıyla Etik Kurul Standart İşleyiş Yöntemi Bakanlık tarafından belirlenerek Bakanlığın internet sayfasında yayımlanır ve gerektiğinde güncellenir. Etik Kurullar bu kurallara uymak zorundadır.

             h) Etik Kurullara başvuru amacıyla kullanılacak başvuru formları, Bakanlığın internet sayfasında yayımlanır ve  her türlü klinik araştırma başvurusu bu formlara göre yapılır. Başvuru sahipleri, bu formlar dışında başvuru formu düzenleyemez ve kullanamaz. Bu yönde bir başvuru yapılmış olsa bile Bakanlık ve Etik Kurul tarafından kabul edilmez.

             ı) Etik Kurullar her yıl sonunda tüm faaliyetlerinin dökümünü ve tüm uygulamalarının ayrıntılarını yıllık raporlar halinde ilgili Genel Müdürlüğe sunar. Bu raporlarda kurullarca karşılaşılan önemli bilimsel ve etik problemleri tanımlar, tartışır ve önemli konuların sonuçları, evveliyatı ve kendilerine sunulan projelerin listesi hakkında bilgi verir.

             i) Etik Kurullar Bakanlık talimatlarını derhal yerine getirmekle yükümlüdür.

 

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Klinik Araştırmalar Danışma Kurulu

             Klinik araştırmalar danışma kurulu teşkili

             MADDE 12 – (1) Klinik araştırmalar danışma kurulu Bakanlık onayı ile İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğü nezdinde oluşturulur. Bakanlık vereceği izne esas olmak üzere, bu Yönetmeliğe uygun olarak yapılan başvuruya ait bilgi ve belgeleri gerektiğinde bu Kurulun görüşüne sunar.

             (2) Klinik araştırmalar danışma kurulu:

             a) İlaç ve Eczacılık Genel Müdürü veya görevlendireceği Genel Müdür Yardımcısı,

             b) Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü’nü temsilen en az Daire Başkanı düzeyinde bir üye,

             c) Tıp fakültesi mezunu, farmakoloji alanında doktora yapmış veya uzmanlığını almış iki farmakolog ile eczacılık fakültesi mezunu, farmakoloji alanında doktora yapmış veya uzmanlığını almış bir farmakolog,

             ç) Bir toksikolog,

             d) İyi Klinik Uygulamaları kurallarına göre düzenlenmiş klinik araştırmalara araştırmacı olarak katılmış, tıp fakültelerinde veya eğitim ve araştırma hastanelerinde görevli, asgari beş yıllık mesleki tecrübeye sahip, biri çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanı olmak üzere farklı uzmanlık dallarından dört klinisyen hekim,

             e) Bir tıbbi etik uzmanı veya deontolog,

             f) Bir biyoistatistikçi,

             g) Bir tıbbi genetik uzmanı,

             ğ) Biyomedikal alanında çalışan bir uzman,

             h) Türk Tabipleri Birliği Merkez Konseyini temsilen bir öğretim üyesi,

             ı) Türk Eczacıları Birliği Merkez Heyetini temsilen bir öğretim üyesi,

             i) Türk Diş Hekimleri Birliği Merkez Heyetini temsilen bir öğretim üyesi,

             j) Türkiye Barolar Birliği Yönetim Kurulunu temsilen hukukçu bir öğretim üyesi,

             k) İlahiyat Fakültesinden bir öğretim üyesi,

             l) Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığını temsilen en az Daire Başkanı düzeyinde bir üye

             olmak üzere, toplam yirmi üyeden oluşur.

             (3) İkinci fıkrada yer alan (a), (b) ve (l) bentlerinde sayılan üyeler kurumlarınca belirlenir ve Bakan tarafından görevlendirilir. Bunların haricindeki diğer üyeler ile (h), (ı), (i) ve (j) bentlerinde sayılan her bir üyelik için ilgili meslek örgütlerinin bildirdiği üçer isimden biri İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğünün teklifi üzerine Bakan tarafından görevlendirilir.

             (4) Klinik Araştırmalar Danışma Kurulu, İlaç ve Eczacılık Genel Müdürü veya görevlendireceği Genel Müdür Yardımcısının başkanlığında toplanır. Genel Müdürün belirleyeceği bir üye gerektiğinde başkanlığa vekalet eder.

             (5) Kurul üyeleri, Bakanlığın hazırlayacağı gizlilik belgesini imzalayarak görevlerine başlar ve iki yıl süre ile görev yaparlar. Ancak Bakanlık, bu süre dolmadan Klinik Araştırmalar Danışma Kurulu üyelerini değiştirebilir. Üyeliğe tekrar seçilmek mümkündür.

             (6) Araştırmanın destekleyicisi ile ilişkisi olan veya incelenen araştırmada görevi bulunan Klinik Araştırmalar Danışma Kurulu üyesi veya üyeleri, bu araştırmanın tartışmalarına katılamaz.

             (7) İkinci fıkrada yer alan (c), (ç) ve (d) bentlerindeki üyeler İyi Klinik Uygulamaları konusunda, içeriğini ve şartlarını İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğünün belirleyeceği İyi Klinik Uygulamaları eğitimini ve sertifikasını almış olmalıdır. Bakanlık diğer bentlerdeki üyelerin de İyi Klinik Uygulamaları eğitimini ve sertifikasını almalarını şart koşabilir.

             (8) Klinisyen üyeler en az bir yıl süreyle Etik Kurul üyeliği yapmış olmalıdır.

             (9) İkinci fıkrada yer alan (c), (ç) ve (d) bendindeki üyeler, kuruldaki üyelikleri süresince başka bir Etik Kurulda görev alamaz.

             Klinik araştırmalar danışma kurulunun çalışma usul ve esasları

             MADDE 13 – (1) Klinik Araştırmalar Danışma Kurulunun çalışma usul ve esasları şunlardır:

             a) Genel Müdürlüğün gerek görmesi durumunda, klinik araştırmalar hakkında etik yönden görüşünü bildirir ve Bakanlıkça verilen görevleri yerine getirir.

             b) Klinik Araştırmalar Danışma Kurulunun çalışmalarına esas olacak Standart İşleyiş Yöntemleri Bakanlıkça belirlenir ve Bakanlığın bilgisi dahilinde gerektiğinde yenilenir.

             (2) Yirmi kişiden oluşan  Klinik Araştırmalar Danışma Kurulunun toplantıları, en az on iki üyenin katılımı ile yapılır ve en az on bir üyenin oyu ile karar alınır. Klinik Araştırmalar Danışma Kurulunun  toplantı tarihleri İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğü tarafından belirlenir.

             (3) Üyeliği süresince izinsiz veya kabul edilebilir bir mazereti olmaksızın üst üste iki toplantıya iştirak etmeyen üyenin üyeliği Bakanlıkça sona erdirilir.

             (4) Üyeliği herhangi bir nedenle sona eren üyenin yerine, aynı nitelikleri haiz yeni üye 12 nci maddede belirtilen usule göre otuz gün içerisinde atanır.

 

BEŞİNCİ BÖLÜM

Araştırmaların Yürütülmesi ile İlgili Esaslar

             İlaç klinik araştırmalarının safhaları

             MADDE 14 – (1) İlaç klinik araştırmalarının safhaları şunlardır:

             a) Faz I: Araştırma ürününün farmakokinetik özelliklerinin, toksisitesinin, biyoyararlanımının ve vücut fonksiyonlarına etkisinin tespit edilebilmesi için, araştırmanın niteliğine ve mahiyetine göre seçilmiş yeterli sayıda sağlıklı gönüllüye veya onkoloji çalışmalarında olduğu gibi sağlıklı gönüllülerde çalışılmasına imkan olmayan durumlarda hasta gönüllülere  uygulanmak suretiyle denendiği klinik araştırma safhasıdır.

             b) Faz II: Araştırma ürününün; terapötik doz sınırlarının, klinik etkinliğinin ve emniyetinin araştırılması amacıyla, araştırmanın niteliğine ve mahiyetine göre seçilmiş yeterli sayıda gönüllü hastaya uygulanmak suretiyle denendiği klinik araştırma safhasıdır.

             c) Faz III: Faz I ve Faz II safhalarından geçmiş araştırma ürününün; araştırmanın niteliğine ve mahiyetine göre seçilmiş, yeterli sayıda gönüllü hastaya uygulanarak; etkinliği, emniyeti, yeni bir endikasyon araştırması, farklı dozları, yeni veriliş yolları ve yöntemleri, yeni bir hasta popülasyonu ve yeni farmasötik şekiller yönünden denendiği klinik araştırma safhasıdır.

             ç) Faz IV: Ruhsatlı ürünlerin onaylanmış endikasyonları, izinli ürünlerin ise önerilen kullanımlarına yönelik emniyetinin ve etkililiğinin daha fazla incelenmesi veya yerleşik diğer tedavi, ürün ve yöntemlerle karşılaştırılması için fazla sayıda hasta üzerinde gerçekleştirilen klinik araştırma safhasıdır.

             Klinik araştırma yapılacak yerler ve standartları

             MADDE 15 – (1) Klinik araştırmalar gönüllülerin emniyetini sağlamaya ve araştırmanın sağlıklı bir şekilde yürütülebilmesine, takibine ve gereğinde acil müdahale yapılabilmesine elverişli ve araştırmanın niteliğine uygun personel, teçhizat ve laboratuvar imkanlarına sahip olan hastanelerde yapılabilir.

             (2) Biyoyararlanım ve biyoeşdeğerlik çalışmaları, acil müdahale yapılabilmesine elverişli imkanlara sahip sağlık kurum ve kuruluşlarında yapılabilir.

             (3) Sorumlu araştırmacı hasta emniyeti açısından gerekli şartların ve tedbirlerin sağlanması amacıyla, başka kurumlardan uygun nitelikleri haiz yardımcı araştırmacıları araştırma ekibine dahil edebilir ve bunu başvuru formunda belirtir.

             (4) İyi Klinik Uygulamaları Kılavuzu esas alınarak klinik araştırma yapılacak yerler asgari olarak;

             a) Araştırmanın niteliğine göre gerekli ve yeterli personel ve ekipmana,

             b) Araştırılan ürünün niteliğine göre ürünün saklanması ve dağıtılması için gerekli yer ve imkanlara,

             c) Acil müdahale gerekebilecek durumlar da dahil olmak üzere gönüllü için uygun bakım hizmeti verecek imkan ve donanıma,

             ç) Gönüllünün gerektiğinde daha ileri bir sağlık kuruluşuna nakledilebilmesini mümkün kılacak yeterli imkan ve donanıma,

             d) Araştırmanın tamamlanmasından sonra klinik araştırmaya ve gönüllülere ait bilgi ve belgeleri İyi Klinik Uygulamaları Kılavuzunda öngörülen sürede muhafaza edebilecek yeterli imkan ve donanıma

             sahip olmak zorundadır.

             Biyoyararlanım ve biyoeşdeğerlik çalışmalarının yapılacağı merkezler için izin başvurusu

             MADDE 16 – (1) Biyoyararlanım ve biyoeşdeğerlik çalışmaları yapmak amacıyla kurulmak istenen özel veya kamuya ait merkezlere izin almak için ilgili kılavuzlarda belirtilen bilgi ve belgelerle birlikte Bakanlığa başvuruda bulunulur.

             (2) Başvurunun yapılmasını takip eden doksan gün içerisinde, İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğü tarafından çalışma yerlerinde gerçekleştirilecek denetimlerde başvuruda sunulan bilgi ve belgelerin doğruluğunun kanıtlanması ve araştırma yerinin gerekli şartlara sahip olduğunun tespit edilmesinden sonra Bakanlık çalışma yeri için izin verir.

             Araştırma başvurusu ve izni

             MADDE 17 – (1) Araştırma başvuru dosyası, İyi Klinik Uygulamaları Kılavuzu ve ilgili diğer kılavuzlar çerçevesinde, Bakanlığın internet sayfasındaki başvuru formu doldurularak hazırlanır.

             (2) Araştırma başvurusu destekleyici tarafından Etik Kurula ve ilgili Genel Müdürlüğe yapılır.

             (3) Bu Yönetmelik kapsamında araştırma yapmak isteyenler her bir araştırma için Etik Kurulun olumlu görüşünü aldıktan sonra, ilaç klinik araştırmaları için İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğüne; kök hücre nakli, doku nakli, genetik araştırmalar ve yeni bir tıbbi cihazın denenmesi araştırmaları için Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğüne başvurur.

             (4) Bakanlık, Etik Kurul onayı olmayan hiçbir çalışmaya izin vermez. Ancak kuş gribi, ağır akut solunum yetersizliği sendromu (SARS) ve kırım-kongo kanamalı ateşi hastalığı gibi tedavisi henüz yeterince bilinmeyen ve üzerinde klinik araştırma yapılması elzem olan hastalıklar ile yetim ilaçlar (orphan drug) üzerinde yapılacak araştırmalar için başvuru doğrudan Bakanlığa yapılır.

             (5) Başvuru sahibi Etik Kurul kararına itiraz edebilir. Bu durumda başvuru sahibi itiraz dilekçesi ile Bakanlığa başvurur. Bakanlığın uygun görmesi durumunda Klinik Araştırmalar Danışma Kurulu başvuru dosyasını etik yönden inceler ve kararını verir.

             (6) Aynı bölgede birden fazla Etik Kurul var ise destekleyici veya araştırmacılar bu Etik Kurullardan dilediklerine başvurabilir.

             (7) Bir yerleşim yerinde Etik Kurul bulunmuyor ise destekleyici veya araştırmacılar başka bir yerleşim merkezindeki Etik Kurula başvurur.

             (8) Çok merkezli çalışmalarda koordinatör merkezin bulunduğu yerdeki Etik Kurulun vereceği karar yeterli olup her bir merkez için ayrı Etik Kurul kararı alınmasına gerek yoktur. Ancak Bakanlık gerekli gördüğünde diğer merkezler için de ayrı Etik Kurul kararı alınmasını isteyebilir. Destekleyici, araştırma merkezlerinin her birinin bulunduğu yerleşim merkezindeki Etik Kurullara, almış olduğu Etik Kurul onayının ve başvuru dosyasının bir örneğini bilgilendirme amacıyla vermek zorundadır.

             (9) Etik Kurul, kendisine yapılan klinik araştırma başvurularını başvuru tarihinden itibaren kırk beş gün içerisinde değerlendirmek zorundadır. Bu süre içerisinde değerlendirilmeyen başvurular başvuru sahibinin yazılı başvurusu üzerine Bakanlık tarafından değerlendirilerek, dosya, başka bir Etik Kurula veya Klinik Araştırmalar Danışma Kuruluna sunulur. İlgili dosya Bakanlığa başvuru tarihinden itibaren en geç altmış gün içerisinde sonuçlandırılır. Bakanlık başvuruyu zamanında değerlendirmeyen Etik Kuruldan bunun sebepleri ile ilgili izahat ister, gerekirse Etik Kurulu denetler. Bakanlık verilen izahata ve/veya denetleme raporuna göre Etik Kurul hakkında işlem yapar.

             Bakanlığa başvuru ve süresi

             MADDE 18 – (1) Destekleyici, araştırma başlatılmadan önce klinik araştırmaların her türü için hem Etik Kurula hem de Bakanlığa eş zamanlı başvuruda bulunabilir. Buna göre ilaç klinik araştırmaları için İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğüne, kök hücre nakli, doku nakli, genetik araştırmalar ve yeni bir tıbbi cihazın denenmesi çalışmaları için Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğüne başvurur.

             (2) Bakanlıkla yapılacak yazışmalar, araştırmanın destekleyicisi tarafından yapılır.

             (3) İlgili Genel Müdürlükçe yapılacak ön inceleme sırasında başvuru dosyasında eksiklik tespit edilmesi durumunda, söz konusu eksikliğin tamamlanması hususu destekleyiciye bildirilir. Eksikliğin tamamlanmasından sonra değerlendirme süresi yeniden başlar, eksiklik altmış gün içerisinde giderilmez ise başvuru reddedilmiş sayılır.

             (4) İlgili Genel Müdürlük dosyanın ön incelemeden geçirilmesi sırasında özel uzmanlık bilgisi gerektiren bir durum tespit ederse; bilimsel tavsiye kararı almak amacıyla dosyayı mevcut kendi komisyonlarından uygun olanına veya üye sayısını ve uzmanlık alanını o araştırma için kendisinin belirleyeceği bir Bilim Danışma Komisyonuna gönderebilir.

             (5) Ön incelemeden geçen dosya ilgili Genel Müdürlüğün gerekli görmesi durumunda Klinik Araştırmalar Danışma Kuruluna gönderilir.

             (6) Başvurular en geç altmış gün içerisinde değerlendirilir.

             (7) Genetik olarak modifiye edilmiş organizma taşıyan ürünler ile somatik hücre tedavisi veya gen tedavisi içeren ürünler kullanılarak yürütülecek araştırmalarda altmış günlük süreye ilave olarak otuz günlük bir süre verilebilir. Ancak araştırma konusuna bağlı olarak Bakanlık dışından uzman görüşünün alınmasına veya ayrıntılı incelemelere ihtiyaç duyulması halinde bu sürelere doksan günlük ek bir süre de verilebilir.

             Klinik araştırmaların başlatılması

             MADDE 19 – (1) Etik Kurul onay verse bile ilaç klinik araştırmaları için İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğünün, kök hücre nakli, doku nakli, genetik araştırmalar ve yeni bir tıbbi cihazın denenmesi çalışmaları için Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü’nün izni olmadan araştırma başlatılamaz.

             (2) İlgili Genel Müdürlük, araştırmaya katılacak gönüllülerin bu araştırmadan zarar görmesi veya ölümü halinde ortaya çıkacak zararı telafi edecek tedbirlerin yeterliliğini ve destekleyicinin sorumluluklarını belirleyen sigorta kapsamını, çalışmaya katılacak gönüllü ve araştırmacıların araştırmaya iştiraki nedeniyle ortaya çıkabilecek masraf ve yapılacak ödüllendirme miktarlarının uygunluğuna ilişkin bütçeyi değerlendirir.

             (3) İlgili Genel Müdürlük, araştırmanın yürütülmesine dair olumsuz bir karar vermişse bunu gerekçeli olarak destekleyiciye bildirir. Destekleyici bir kereye mahsus olmak üzere kararda belirtilen hususlarda gerekli değişiklikleri yaparak tekrar başvuruda bulunabilir veya karara gerekçeli olarak itiraz edebilir. Genel Müdürlükçe talep edilen değişiklikler yerine getirilmediğinde veya bu konuda kabul edilebilir bir gerekçe sunulamaması halinde araştırma reddedilir.

             (4) Araştırmanın yürütülmesi sırasında gönüllü güvenliği üzerinde veya protokol gereği olan belgelerin yorumunda önemli değişiklikler yapma ihtiyacı ortaya çıkarsa, bu protokol değişikliği destekleyici tarafından onaylanmak üzere ilgili Genel Müdürlüğe bildirilir. Genel Müdürlük bu değişiklikleri otuz beş gün içerisinde değerlendirerek uygun bulduklarını onaylar.

             Klinik araştırmanın yürütülmesi

             MADDE 20 – (1) Araştırmalar aşağıdaki şekilde yürütülür:

             a) Klinik araştırmalar; klinisyen tıp doktoru veya diş hekimi bir sorumlu araştırmacının başkanlığında, araştırmanın niteliğine uygun bir ekiple yürütülür. Sorumlu araştırmacının, araştırma konusu ile ilgili uzmanlığını veya doktorasını tamamlamış olması gerekir. Faz I ilaç klinik çalışmaları sağlıklı gönüllülerde, tıp doktoru bir farmakolog tarafından yürütülür. Onkoloji ile ilgili Faz I ilaç klinik çalışmaları ise hasta gönüllüler üzerinde, bir onkolog ve tıp doktoru bir farmakolog tarafından yürütülür.

             b) Araştırmanın başlamasından sonra protokolde yapılacak değişiklikler destekleyici veya araştırmacı tarafından ilgili Genel Müdürlüğe ve ilgili Etik Kurula bildirilir. Genel Müdürlük, başvuru tarihini izleyen günden itibaren otuz beş gün içerisinde protokol değişikliği hususunda görüş bildirmez ise protokol değişikliği onaylanmış sayılır. Ancak 19 uncu  maddenin dördüncü fıkrasında belirtilen protokol değişiklikleri için ilgili Genel Müdürlüğün onayının alınması zorunludur.

             c) Bu maddenin (b) bendinde belirtilen hususlar saklı kalmak kaydıyla, destekleyici veya araştırmacı, araştırmanın yürütülmesi sırasında veya araştırma ürünü geliştirilmesiyle ilgili gönüllü güvenliğini etkileyebilecek yeni bir durumun ortaya çıkması halinde bu tehlikelere karşı gönüllüleri koruyacak gerekli acil güvenlik tedbirlerini alır. Destekleyici bu yeni durum ve alınan tedbirler hakkındaki bilgileri hem ilgili Etik Kurula hem de ilgili Genel Müdürlüğe bildirir. Aksi taktirde Bakanlık araştırmayı durdurabilir.

             ç) Araştırma Bakanlıkça izin verilmesine rağmen başvuru dosyasında belirtilen tarihte başlatılamamış ise başlatılamama sebepleri on beş gün içerisinde ilgili Etik Kurula ve ilgili Genel Müdürlüğe bildirilir. Araştırma başlatıldıktan sonra tamamlanmadan durdurulmuş ise; sebepleri ile birlikte durdurma kararı, çalışmaya alınmış olan gönüllülerin tedavisinin idamesine ilişkin tedbirleri içeren bilgi yazısı da eklenerek ilgili Etik Kurula ve ilgili Genel Müdürlüğe bildirilir. Koordinatör veya sorumlu araştırmacı, araştırmanın bitmesinden itibaren doksan gün içerisinde araştırmanın sonlandığını hem ilgili Etik Kurula hem de ilgili Genel Müdürlüğe bildirmek zorundadır.

             d) Destekleyici, yazılı sözleşme yapılmak ve Bakanlığın izni alınmak şartıyla kendi görevlerinin bir kısmını bilimsel esaslara ve İyi Klinik Uygulamalarına uygun şekilde çalışan ticari veya akademik kuruluşlara devredebilir. Görevlerin sözleşmeli araştırma kuruluşuna devredilmesi destekleyicinin devredilen hususlara dair muhtemel hukuki ve cezai sorumluluğunu ortadan kaldırmaz. Destekleyici ve sözleşmeli araştırma kuruluşu sözleşme konusu işlerin ve işlemlerin sonuçlarından birlikte sorumludurlar.

             Klinik araştırmanın askıya alınması veya yasaklanması

             MADDE 21 – (1) Bakanlık klinik araştırmanın yürütülmesi sırasında araştırmaya izin verilirken bildirilen gerekliliklerin karşılanmadığını veya bu gerekliliklere aykırı davranıldığını tespit ederse, destekleyiciyi veya araştırmacıyı, bu durumun düzeltilmesi için alınması gereken tedbirleri ve hangi sürede alınması gerektiğini de açıkça belirterek bir kereye mahsus uyarır, ayrıca durumu ilgili Etik Kurula bildirir. Belirtilen süre içerisinde gerekli tedbirler alınmadığı taktirde Bakanlık klinik araştırmayı askıya alır veya yasaklar.

             (2) Araştırmanın güvenliliği ve bilimsel uygunluğu hakkında başvuru eklerinde verilen bilgilerin ve çalışma şartlarının geçerliliğini kaybetmesi durumunda Bakanlık araştırmayı askıya alabilir veya yasaklayabilir, ayrıca durumu destekleyiciye ve ilgili Etik Kurula bildirir. Gönüllüler için aşikar bir risk içermeyen durumlarda askıya alma veya yasaklama kararı alınmadan önce destekleyicinin ve/veya araştırmacının konu ile ilgili görüşleri istenebilir. Bu durumda destekleyici veya araştırmacılar konuyla ilgili görüşlerini yedi gün içerisinde Bakanlığa göndermek zorundadır.

             (3) Klinik araştırma ile ilgili olarak alınan askıya alma veya yasaklama kararı, araştırma yabancı ülke/ülkelerde de yürütülüyor ise, Bakanlığın gerekli görmesi durumunda bu ülkelerin yetkili otoritelerine gerekçesi ile bildirilir.

 

ALTINCI BÖLÜM

Araştırma Ürünleri

             Destekleyicinin ve sorumlu araştırmacının araştırma ürünü ile ilgili sorumluluğu

             MADDE 22 – (1) Araştırma ürününün imalatı ya da ithalatından sonra ürünün özelliklerine uygun olarak depolanması, dağıtımı ve araştırma merkezine teslimi ile araştırma merkezinde bu koşulların devam ettirilmesi, kullanılmamış ürünlerin araştırma merkezinden toplanarak iadesinin sağlanması veya uygun şekilde imhası ve bütün bu sürece ait kayıtların tutulması veya tutturulması destekleyicinin yükümlülüğü altındadır.

             (2) Araştırma ürünlerinin teslim alınması, muhafazası, yazılı isteklere göre dağıtımı, stok kontrolü, artan kısmına protokol gereğince yapılacak işlemler ve kayıtlarının tutulması araştırmanın yapıldığı her bir merkezdeki sorumlu araştırmacının yükümlülüğü altındadır.

             (3) Sorumlu araştırmacı, bu işlemler için araştırma ekibinden birisini görevlendirir. Kullanılan ürün miktarının fazla olması durumunda gerekirse bir eczacıyı da görevlendirebilir.

             Araştırma Ürünlerinin İmalatı, İthalatı ve Etiketlenmesi

             MADDE 23 – (1) Araştırma ürünlerinin, İyi İmalat Uygulamaları Kılavuzunda belirtilen kurallara uygun olarak imal edildiğinin garanti edilmesi gerekir.

             (2) Araştırmalarda kullanılacak ürünlerin imali veya ithali için Bakanlıktan izin alınır ve bu izin için sadece destekleyici başvuruda bulunabilir.

             (3) Araştırma ürününün imalatını veya ithalatını yapacak olan destekleyici, aşağıda belirtilen hususları yerine getirir:

             a) Bakanlığa yapılacak başvuruda, imal veya ithal edilecek araştırma ürününe ait her bir serinin en azından iyi imalat uygulamaları standartlarına uygun koşullarda, dosyasında belirtilen ürün spesifikasyonlarına göre imalinin ve kontrolünün yapıldığının belgelenmesi gereklidir.

             b) Araştırma yapmak amacıyla imal veya ithal edilen ürünlerin her serisine ait numuneler ile bunlara ait bilgi ve belgeler en az beş yıl süreyle saklanır.

             c) Tıbbi cihaz 9/1/2007 tarihli ve 26398 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tıbbi Cihaz Yönetmeliği kapsamında; vücuda yerleştirilebilir aktif tıbbi cihaz ise aynı Resmî Gazete’de yayımlanan Vücuda Yerleştirilebilir Aktif  Tıbbi Cihazlar Yönetmeliği kapsamında değerlendirilir.

             ç) Araştırma ürününün dış ambalajında veya dış ambalajı yok ise en dıştaki hazır ambalajındaki etiket, 23/10/2003 tarihli ve 25268 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Beşeri Tıbbi Ürünler İmalathaneleri Yönetmeliği kapsamında yürürlüğe konulan İyi İmalat Uygulamaları Kılavuzuna uygun olarak ve Türkçe hazırlanır.

             Araştırma ürünlerinin geri çekilmesi

             MADDE 24 – (1) Araştırmanın durdurulması halinde, araştırmacının elinde kalan ürünlerin tamamı, destekleyici tarafından dağıtım yerlerinden derhal geri çekilir ve durum on beş gün içerisinde belgeleriyle birlikte ve bir rapor halinde ilgili Genel Müdürlüğe bildirilir.

             (2) Araştırma ürünlerinin geri çekilmesi ve geri çekilen ürünlerle ilgili yapılacak işlemler ve tedbirler ilgili Genel Müdürlüğe bildirilen raporda ayrıntılı olarak belirtilir.

 

YEDİNCİ BÖLÜM

Advers Olayların ve Ciddi Advers Etkilerin Bildirimi

             Advers olayların bildirimi

             MADDE 25 – (1) Protokolde veya araştırma broşüründe belirtilen veya araştırma sırasında ortaya çıkan ve hemen rapor edilmesi gerekli görülmeyen advers olaylar protokolde belirtilen sürelerde ilgili Etik Kurula ve ilgili Genel Müdürlüğe rapor edilir.

             (2) Ciddi advers olayların tamamı acil olarak, ayrıntılı rapor ise sekiz gün içerisinde ilgili Etik Kurula ve ilgili Genel Müdürlüğe bildirilir. Acil raporda ve bunu izleyen diğer raporlarda çalışmaya iştirak eden gönüllüler için tek bir kod numarası kullanılır.

             (3) Güvenlik değerlendirmeleri için kritik olarak tanımlanmış advers olaylar ve/veya laboratuvar bulguları, protokolde belirtilen süre ve şekilde derhal destekleyiciye rapor edilir.

             (4) Araştırmacı, araştırmaya iştirak eden gönüllülerden birinin ölümü durumunda destekleyiciye, ilgili Etik Kurula ve ilgili Genel Müdürlüğe istenilen her türlü ek bilgiyi sunar.

             (5) Destekleyici, araştırmacı veya araştırmacılar tarafından kendisine rapor edilen advers olaylara ait tüm kayıtları ayrıntılı olarak tutar. Bu kayıtlar talep edildiği takdirde ilgili Genel Müdürlüğe sunulur.

             Ciddi advers etkilerin bildirimi

             MADDE 26 – (1) Araştırmanın destekleyicisi, araştırma sırasında ölümle neticelenmiş veya hayatı tehdit edici, şüpheli, beklenmeyen ciddi advers etkiler hakkında; söz konusu bilgilerin kendisine ulaşmasından itibaren, yedi günü geçmeyecek şekilde, ilgili Genel Müdürlüğü ve ilgili Etik Kurulu bilgilendirir. Bu vakalar hakkındaki ek bilgileri içeren izleme raporlarını, kendisine ulaşmasından itibaren sekiz gün içerisinde aynı mercilere iletir.

             (2) Diğer beklenmeyen ciddi advers etkilerin tamamı, ilgili Genel Müdürlüğe ve ilgili Etik Kurula destekleyici tarafından, ilk bilginin edinilmesini takiben on beş gün içerisinde bildirilir. Destekleyici ayrıca tüm araştırmacıları bilgilendirir.

             (3) Destekleyici, görülen şüpheli ciddi advers etkilerin tamamının listesini, gönüllü güvenliği ile ilgili bilgileri de içerecek biçimde yılda bir kez, İyi Klinik Uygulamaları Kılavuzu ekinde yer alan ara rapor formu ile birlikte, ilgili Etik Kurulun görüşünü alarak ilgili Genel Müdürlüğe bildirir. Genel Müdürlük veya Etik Kurul gerekli gördükleri durumlarda veya kısa süreli araştırmalarda daha kısa sürede de rapor isteyebilirler.

             Diğer bildirimler

             MADDE 27 – (1) Çok merkezli araştırmalarda; ara rapor ve sonuç raporu, araştırmada yer alan merkezlerin tamamının araştırma ile ilgili sonuçlarını içerecek şekilde, İyi Klinik Uygulamaları Kılavuzu ekinde yer alan formlar örnek alınmak suretiyle hazırlanır.

             (2) Bildirimlerin ilgili Genel Müdürlüğe düzenli olarak iletilmesinden destekleyici sorumludur.

 

SEKİZİNCİ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

             Eğitim

             MADDE 28 – (1) Bakanlık, Etik Kurulların standardizasyonunu sağlamak için ve iyi klinik uygulamaları konularında eğitim almış nitelikli araştırmacı ve sağlık personeli yetişmesi amacıyla kurslar veya seminerler düzenleyebilir. Bakanlık ayrıca ilgili kuruluşlarca düzenlenecek seminerlerin veya kursların programlarından uygun bulduklarına onay verir ve bunları denetler.

             Araştırma kayıtları ve gizlilik

             MADDE 29 – (1) Araştırma ile ilgili kayıtların tamamı destekleyici ve araştırmacı tarafından düzenli olarak tutulur ve araştırmanın tamamlanmasından sonra en az on yıl süre ile saklanır. Temel belgeler, talep halinde yetkili makamın görüşüne kolayca sunulmasını sağlayacak şekilde arşivlenir.

             (2) Araştırma ile ilgili verilerin veya belgelerin herhangi bir sebeple devri halinde; durum Bakanlığa bildirilir, veri veya belgelerin yeni sahibi bunların tümünün muhafazasından ve arşivlenmesinden sorumludur.

             (3) Araştırma ile ilgili belgelerin gizliliği esastır. Bu belgeler ancak hukuken yetkili kişilerin veya mercilerin talebi halinde yetkili kişilere sunulur.

             Denetim

             MADDE 30 – (1) Bakanlık, yurt içinde ve yurt dışında yürütülen araştırmaları, araştırmaların yapıldığı yerleri, destekleyiciyi ve sözleşmeli araştırma kuruluşunu, araştırılan ürünlerin imal edildiği yerleri, araştırma ile ilgili analizlerin yapıldığı laboratuvarları; bu Yönetmelik ile diğer ilgili mevzuat hükümlerine uygunluğu yönünden, önceden haber vererek veya haber vermeden denetler. Denetlemenin sonucuna göre araştırma, Bakanlık tarafından gerekirse durdurulur.

             (2) İyi Klinik Uygulamaları denetçileri tıp doktoru, eczacı veya çalışmanın niteliğine uygun klinik branş uzmanı olan ve İyi Klinik Uygulamaları konusunda yeterli eğitim ve deneyime sahip bulunan kişiler arasından seçilir. İyi Klinik Uygulamaları denetçileri, denetim esnasında elde ettikleri bilgilerin gizliliğini korumakla yükümlüdürler.

             Sorumluluk

             MADDE 31 – (1) Araştırmanın her türlü hukuki ve mali sorumluluğu araştırmayı yapan kişi, kurum/ kuruluş, destekleyici ve sözleşmeli araştırma kuruluşuna aittir.

             (2) Araştırmada kullanılan her türlü araştırma ürününün, ürünlerin kullanılmasına mahsus cihaz ve malzemelerin, tetkik ve tahlillerin bedeli araştırmacı veya destekleyici tarafından karşılanır, hasta veya sosyal güvenlik kurumları tarafından ödenmez ve bunlara ödettirilemez. Ancak ticari olmayan klinik ilaç araştırmaları kapsamındaki araştırmaların ilaç, tetkik ve tahlil bedelleri için Bakanlık, Maliye Bakanlığı ve/veya Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı farklı usul ve esasları belirleyebilir.

             (3) Araştırmayı yapacak olan gerçek veya tüzel kişilerin araştırmanın finansmanını başvuru dosyasında ayrıntılı olarak belirtmesi zorunludur. Ancak araştırma üniversite, TÜBİTAK, DPT  gibi yerli/yabancı kurum veya kuruluşlar tarafından finanse edilecek bir proje ise ve bu kurum veya kuruluşlarca araştırma projesinin kabulü durumunda araştırmanın finansman durumu netlik kazanıyorsa, Etik Kurul başvuru formunda bu durumun belirtilmesi yeterli olup finansmanın ayrıntılı olarak ayrıca belirtilmesine gerek yoktur. Ancak proje kabul edildiğinde finasman ek bir yazı ile ve ayrıntılı olarak, yazışmalardan sorumlu kişi veya kurum tarafından, araştırma başlatılmadan önce ilgili Etik Kurula ve Bakanlığa gönderilir.

             (4) Araştırmaya iştirak eden gönüllüden Bilgilendirilmiş Gönüllü Olur Formunun alınmış olması, gönüllünün araştırmadan dolayı uğradığı zararların tazminine ilişkin hakkını ortadan kaldırmaz.

             Yasaklar

             MADDE 32 – (1) Bu Yönetmelik kapsamına giren araştırmaların Yönetmeliğe ve/veya ilgili diğer mevzuatta belirlenen usul ve esaslara aykırı olarak yapılması durumunda araştırma sonuçlarının yayınlanması yasaktır. Bu kuralı ihlal eden gerçek ve tüzel kişiler ile ilgili kurum ve kuruluşların adları, soyadları ve unvanları Bakanlığın uygun gördüğü basın ve yayın araçları vasıtasıyla kamuoyuna duyurulabilir.

              (2) 20 nci maddede belirtilen klinik araştırmalara ilişkin hükümlerin ihlali halinde araştırma, Bakanlık tarafından askıya alınabilir veya yasaklanabilir. Yasaklanma veya askıya alınma sebeplerinin giderilmesi halinde durum destekleyici tarafından Bakanlığa bildirilir ve Bakanlığın uygun görmesi halinde araştırmaya devam edilir.

             İdari yaptırımlar ve cezai müeyyideler

             MADDE 33 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine aykırı araştırma yaptığı tespit edilen destekleyici, sorumlu araştırmacı veya araştırmacılar, Bakanlıkça süreli veya süresiz olarak araştırma yapmaktan men edilebilir.

             (2) Bu Yönetmelikte belirtilen hükümlere aykırı davranan ve faaliyette bulunanlar hakkında fiillerinin niteliğine göre 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ve ilgili diğer mevzuat hükümleri uygulanır.

             Düzenleme yetkisi

             MADDE 34 – (1) Bakanlık bu Yönetmeliğin uygulanmasını sağlamak üzere her türlü alt düzenlemeyi yapmaya yetkilidir.

             Hüküm bulunmayan haller

             MADDE 35 – (1) Bu Yönetmelikte hüküm bulunmayan hallerde, 9/12/2003 tarihli ve 25311 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 5013 sayılı Biyoloji ve Tıbbın Uygulanması Bakımından İnsan Hakları ve İnsan Haysiyetinin Korunması Sözleşmesi: İnsan Hakları ve Biyotıp Sözleşmesinin Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun,13/1/1960 tarihli ve 4/12578 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Tıbbi Deontoloji Nizamnamesi ile diğer ilgili mevzuat hükümleri ve araştırmaya iştirak eden gönüllülerin hakları ile ilgili olarak 1/8/1998 tarihli ve 23420 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Hasta Hakları Yönetmeliğinde belirtilen hükümler uygulanır.

             Yürürlükten kaldırılan yönetmelikler

             MADDE 36 – (1) 29/1/1993 tarihli ve 21480 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan İlaç Araştırmaları Hakkında Yönetmelik ile 30/7/2000 tarihli ve 24125 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tanı ve Tedavi Protokolleri Etik Kurulu Hakkında Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.

             Geçiş hükümleri

             GEÇİCİ MADDE 1 –  (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içerisinde, 29/1/1993 tarihli ve 21480 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan İlaç Araştırmaları Hakkında Yönetmeliğin 12 nci maddesi uyarınca teşkil olunmuş Merkezi Etik Kurulunun görevi sona erer.

             (2) Mevcut Yerel Etik Kurullar, 30/6/2009 tarihine kadar olan sürede yeni araştırma başvurularını kabul edebilir. Bu tarihe kadar kabul edilmiş olan başvurular 36 ncı madde ile yürürlükten kaldırılan İlaç Araştırmaları Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre sonuçlandırılır.

             (3) Yerel Etik Kurul, bu Yönetmelik hükümlerine göre en yakın mahalde kurulacak Etik Kurula görev ve sorumluluklarını ve araştırma dosyalarını devreder. Etik Kurul kurulamamış ise araştırma dosyalarını Bakanlığın belirleyeceği süreye kadar muhafaza eder. Ancak bu süre 31/12/2009 tarihini geçemez ve bu tarihte tüm Yerel Etik Kurulların görevi sona erer.

             (4) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce yapılmış klinik araştırma izni başvuruları, 36 ncı madde ile yürürlükten kaldırılan İlaç Araştırmaları Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre değerlendirilir ve sonuçlandırılır. Ancak izin verilmiş ve devam etmekte olan araştırmalar için; protokol değişikliği, araştırma broşürü, advers etki ve olayların izlenmesi ve araştırmanın yapılamadığına dair bilgi verme mecburiyeti hususları ile araştırmanın durdurulması durumunda araştırmacının elinde kalan ürünlerin geri çekilmesi işlemleri bu Yönetmelik hükümlerine göre sonuçlandırılır.

             Yürürlük

             MADDE 37 – (1) Bu Yönetmelik 1/1/2009 tarihinde yürürlüğe girer.

             Yürütme

             MADDE 38 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Sağlık Bakanı yürütür.

 

 

 

 



Dosya

Özgür Köşe

Dünyada Eczacılık

Sektörel Bakış

Çepeçevre

Kültür Sanat