Merhaba...

Bu yazımda birkaç konuya değineceğim.

 

Birinci:

Tüm sağlık çalışanlarının eylemi oldukça yoğun bir ilgi ile tamamlandı. Emek veren, yön veren ve ruhunu katan tüm meslektaşlarıma, tüm sağlık çalışanlarına yürekten teşekkür ederim. Özellikle “sağlıkta dönüşüm” derken , sağlığın metalaşmasına ve tecimsel hale gelmesine önderlik eden bu iktidarın karşısında her zaman muhalif kadroların bulunmasını ve “çok ses” çıkarmalarını umutla izliyorum.

Eylem-kazanım ilişkisinin nasıl olması gerektiği konusunda ise bazı soru işaretleri taşımıyor değilim.

“Seviniz, seviliniz, bir olunuz” demekle insanların sevgiyi yaşayamadıkları, hayatın çok hoş olamadığı gibi... Sadece “Çok ses tek yürek” demenin yeterli olmayacağı ve bunun devamındaki programın bir an evvel açıklanması gerektiğini düşünüyor ve diliyorum.

 

Açıkça sormak istiyorum.

“Tüm sağlık çalışanları ve bileşenleri rahatsız.

 Tehlikenin farkında mısınız?”

 

 

İkinci:

Geçtiğimiz iki hafta boyunca yine okunma rekoru kırdık. Çünkü eczacının sorunlarının bol olduğu bir süreçti. Sorularına yanıt bulamadığı anlardı. “İşte o anlar” da eczacının birinci sırada haber aldığı ve güvendiği yine bizim gazete oldu. Ve biz yine okunma rekoru kırdık. Tabii ki haklı bir gururu yaşıyoruz ama buradaki sorunu da atlamıyoruz. Hiç kaçarı yok. Tanıyı doğru koyabilmek için doğru tahlilleri yapmak lazım. Örgütlerimizin yetersizliği sorunlu dönemlerde ilgiyi bize daha çok yönlendiriyor.

 

Örgütlerimiz daha vizyoner bir gözle, önümüzdeki on yılı planlayıp buna uygun stratejiler oluşturmaları gerekirken, günlük sorunları yönetmekte dahi yetersiz kalıyorlar. Maalesef bir “DEVİN GÜÇSÜZLÜĞÜNÜ” görmek üzüyor.

 

Bunca insan kaynağı, bilgi-birikim ve finansal gücün etkin biçimde kullanılamaması acıtıcı.

Koca DEV ıkınıyor, sıkınıyor ve birşey çıkartamıyor. Dağ fare doğurdu diyeceğim o da olmuyor. Hala fiyat farklarımızı alamadık. Hâlâ her cuma düşüşlere hiç birşey yapamıyoruz. Hâlâ KKİ (Kamu Kurum İskontoları) nın üzerimizden geçirilmesini çözümleyemedik.

...madık.

...medik.

Sanırım olayın bir başka boyutu daha var. Yönetici kadrolardaki arkadaşların bu günlerde ilgi alanları başka taraflarda. Ama yazık! Mesleki çözümler için orada olan insanların tüm gayret ve enerjileri bu alanda toplanması gerekirken..

 

Rica ediyorum.

Bizlerin, mesleğin sorumluluğunu almaya talip olurken lütfen gelecek hakkında kararlarınızı vererek girişin bu işlere.

“Kaybettiklerimiz, görünenden çok daha fazla.

 Tehlikenin farkında mısınız?”

 

 

 

Üçüncü:

Japonyada ki doğa felaketi hepimizi üzdü. Gönülden geçmiş olsun diliyorum.

Buradan hareketle, bizim de deprem kuşağı bölgesinde olduğumuzu unutmamalıyız.

 

Yaşadık ve hepimiz “tehlikenin farkındayız”

 

Tüm tedbirlerimizi yeniden gözden geçirmemiz konusunda bir hatırlatma yapmak istiyorum.

 

 

İLETİŞİM

o.demir@eczacininsesi.com

Tel: 0216 5534444

 



Dosya

Özgür Köşe

Dünyada Eczacılık

Sektörel Bakış

Çepeçevre

Kültür Sanat