Ateş düştüğü yeri yaktı.

 

Ahlanmalar, vahlanmalar...

Yazıktır yakınmaları.

İntikam naraları...

“Misli ile alınacaktır” söylemleri...

Savaş çığlıkları...

 

Kaç delikanlı daha yaşayamadan veda edecek?

Hiç bir söz gidenleri getirmiyor.

 

Derken...

Bölgedeki acı katlanarak büyüdü.

Önce yer sallandı.

Sonra yerle gök bir oldu.

Taşların altında insanlar...

Acıların üstünde çığlıklar...

Her taraf hüzün kokuyor.

 

1999 depremini Adapazarı’nda yaşayan biri olarak tanırım bu kokuyu..

Tanırım o korkuyu da... İnsanların insanüstü bir güçle nasıl yaşam mücadelesi verdiklerini iyi bilirim. Kaybı olanların rengini de.

 

Biz de ağlarız.

Ama...

“Ağlarsa anam ağlar

Gerisi yalan ağlar.”

 

Üç gün sonra herkes evinde, düzeninde...

Ülkede daha ne sorunlar var derdinde.

 

Ateş düştüğü yeri YAKTI.

Ve ONLAR, yaşayamadan gittiler.

 

 

İLETİŞİM

o.demir@eczacininsesi.com

Tel: 0216 5534444



Dosya

Özgür Köşe

Dünyada Eczacılık

Sektörel Bakış

Çepeçevre

Kültür Sanat